🥋 Dziwne Oczy U Kota

Świerzb u kota jest chorobą typowo zwierzęcą, jednak osoby o niskiej odporności mogą zarazić się od pupili. 2. Świerzb drążący u kota. Świerzb drążący wywołują pasożyty o nazwie Notoedres cati. Do zakażenia roztoczami dochodzi w sposób bezpośredni, czyli poprzez kontakt zwierzęcia z innym kotem u którego zdiagnozowano

Każdy zwierzak jak i jego właściciel musi się czasami podrapać i jest to zupełnie naturalne. U naszego kota niejednokrotnie jednak zauważamy nadmierne wylizywanie, intensywne ocieranie się o różne przedmioty, a właściciele zgłaszają się do lekarza weterynarii z kotem, który w wyniku ciągłego drapania zdołał już sobie uszkodzić skórę. Jest wiele przyczyn świądu, niektóre można dostrzec gołym okiem jak np. pchły, inne wymagają wnikliwej diagnostyki. Na co zwracać uwagę i kiedy udać się na konsultację weterynaryjną? Jakie są objawy świądu u kota? Objawy, które powinny nas niepokoić mogą być bardzo zróżnicowane. Początkowo możemy nie zwrócić uwagi na zwiększone domaganie się głaskania, czasami jest to niewinne turlanie się i ocieranie o nas oraz meble. Z biegiem czasu gdy świąd się nasila naszą uwagę zwykle przyciąga intensywne wylizywanie i wygryzanie, co prowadzi zwykle do podrażnienia i zaczerwienienia skóry a nawet do samookaleczenia. Jeżeli nasz kot jest skryty, bądź nie mamy wiele czasu na obserwację jego zachowań, możemy dostrzegać jedynie wyłysienia i uszkodzenia skóry. Jeżeli zmiany umiejscawiają się na głowie poza drapaniem możemy zauważyć potrząsanie głową i uszami. Każdy niepokojący objaw warto skonsultować z lekarzem weterynarii, gdyż szybka diagnoza znacznie skraca ewentualne leczenie a naszemu pupilowi pozwoli oszczędzić nieprzyjemnych objawów. Co zrobić gdy kot się za bardzo drapie? Głównym skojarzeniem u właścicieli na widok drapiącego się zwierzaka jest inwazja pcheł i zaczynają od samodzielnego podania preparatu przeciwpchelnego. Z tego powodu kot zwykle dociera do gabinetu weterynaryjnego wiele dni od rozpoczęcia niepokojących objawów, gdy opiekun dochodzi do wniosku, że np. krople nie zadziałały. Niestety przyczyn świądu oraz zmian skórnych u kotów jest bardzo wiele i zwykle wymagają bardziej złożonej diagnostyki i leczenia. Zwykle zgodnie z podejrzeniami właściciela problem stanowią pasożyty zewnętrzne, jednak nie zawsze oznacza to inwazję łatwych do zwalczenia pcheł. Na skórze naszego pupila mogą żerować również wszy, a w naskórku mogą bytować niewielkie pasożyty jak świerzbowce (zależnie od gatunku zmiany ulokowane na skórze lub wewnątrz ucha) czy przedstawiciele Cheyletiella spp. W przypadku diagnostyki pasożytów ulokowanych w naskórku konieczne jest wykonanie zeskrobiny w celu zbadania jej pod mikroskopem, gdyż są niedostrzegalne gołym okiem. Jednak poza pasożytami często możemy mieć do czynienia z infekcjami skóry zwykle na tle bakteryjnym, grzybiczym bądź mieszanym. Schorzenia takie wymagają natychmiastowego leczenia, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się patogenów w obrębie skóry jak i reszty organizmu. W diagnostyce stosuje się badania mikroskopowe oraz laboratoryjne badania bakteriologiczne oraz mykologiczne w celu identyfikacji konkretnego patogenu oraz dobrania optymalnego sposobu leczenia. Nie należy podejmować leczenia na własną rękę, gdyż zwykle nie daje to większych rezultatów a może skutkować uodparnianiem się drobnoustrojów na nieprawidłowo zastosowane środki lecznicze. Świąd u naszego kota może być nie związany z bytowaniem niechcianych gości w obrębie jego skóry. W okresie grzewczym może być to spowodowane przesuszeniem skóry, w sytuacjach nadmiernego stresu kot może w ten sposób łagodzić swoje napięcie emocjonalne. W przypadku predyspozycji genetycznych możemy mieć do czynienia z co raz częstszym problemem jakim są alergie o różnym tle. W ich przypadku mieć do czynienia z alergicznym pchlim zapaleniem skóry (APZS), atopowym zapaleniem skóry (AZS) oraz alergią pokarmową. W przebiegu alergii pokarmowych zmiany zwykle obejmują głowę i szyję, a na samej skórze czasami występują drobne grudki. Zwykle objawy pojawiają się 2-3 tygodnie od zmiany karmy, choć nie jest to regułą, ponieważ także wieloletnie podawanie danego białka predysponuje do wystąpienia niechcianej reakcji na jego obecność. W celu identyfikacji alergenu zwykle zaleca się dietę eliminacyjną, co pozwoli usunąć dany alergen z diety naszego pupila. Przy diagnostyce AZS spowodowanego przez alergeny środowiskowe jak pyłki czy grzyby objawy zwykle występują sezonowo i występują na głowie, szyi, przedpiersiu i czasami przednich łapach. Przy AZS szczególnie pomocne są testy alergiczne umożliwiające odczulanie. W przypadku APZS zmiany są bardzo charakterystyczne i umiejscawiają się na grzbiecie w okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa. W przypadku tego schorzenia bardzo ważna jest kompleksowa ochrona przez inwazją pcheł zwykle polegająca na łączeniu ze sobą preparatów owadobójczych oraz odstraszających pchły. Jak widać przyczyny świądu u naszych kotów mogą być proste do diagnostyki jak i bardzo złożone w ocenie przyczyny oraz ich leczeniu. Należy pamiętać aby nie bagatelizować nawet pierwszych objawów, gdyż ułatwi to lekarzowi weterynarii ocenę ich przyczyny i ułatwi oraz skróci czas leczenia. Teksty na blogu nie są poradą lekarską oraz nie zastępują wizyty u lekarza weterynarii. Dorota Jóskowiak Komentarze Nie znaleziono żadnych opinii

Jeśli kot ma stan zapalny oka lub lecą mu łzy, nigdy nie przemywaj jego oczu rumiankiem, herbatą, wodą utlenioną czy alkoholem. Te wszystkie substancje podrażnią delikatne kocie oczy i mogą tylko zaszkodzić pupilowi, a nawet doprowadzić do utraty wzroku! Zbyt długie zwlekanie z udaniem się do weterynarza może doprowadzić nawet do

Nie wszyscy miłośnicy kotów wiedzą, co robić, gdy ich zwierzę ma spuchnięte oko. Niedawno biegał, bawił się i podobał się innym, a teraz zachorował. Kitty jest członkiem rodziny i jest droga do właścicieli, więc potrzebujesz cierpliwości, aby go wyleczyć, na pewno to treściO powodachJak zapewnić pierwszą pomocO powodachKot ma spuchnięte oko. Dlaczego występuje ropienie i obrzęk oczu u kotów, podczas gdy policzek i nos również nie są najlepsze? Trzecie lub białe oko jest oznaką choroby zakaźnej. Możliwe, że stało się tak, gdy kot miał walkę, broniąc swojego terytorium.© shutterstockNa forum miłośników zwierząt rozmawiają o tym problemie i potwierdzają, że istnieje ku temu powód, aw tym przypadku:Uraz. Kiedy oko jest opuchnięte – może to być przyczyną ciosu. Przypadkowe zderzenie głowy z twardym przedmiotem powoduje obrzęk. Oczywiście trudno to ustalić, ponieważ u kotów nie występują obcego kontaktu. Oko zaczęło puchnąć, a ropa wypływała z niego, a miejsce guza było gorętsze. Podmiot może być śmieciem, piaskiem lub zrębkami. Najważniejsze to nie próbować się wycofać, ale powinieneś skontaktować się ze spojówek, jaskra lub inne patologie. Powodem oczy pływania może być również ten rodzaj choroby. Łatwo jest określić te objawy: zwierzę nie może orientować się w przestrzeni, a mały dotyk z tym miejscem przynosi ból. Odwołanie do lekarza weterynarii nie powinno być Co dziwne, guzy występują u zwierząt. Kocia wizja znika, w rezultacie zaburzona jest koordynacja ruchów w przestrzeni. Konieczna jest inspekcja specjalisty w celu zweryfikowania tego powiek. Powieka ma stan zapalny i z niewielkim naciskiem pojawia się ból. Ale jeśli twarde tkanki znajdują się w okolicy gałki ocznej, nie należy odkładać wizyty u i inwersja. Policzki kota są spuchnięte, a oczy są opuchnięte, to może się zdarzyć w wyniku skręcenia rzęs. Oznacza to, że rzęsy wpadają w oczy i przyklejają się do rogówki. Kiedy to zaczyna tarcie gałki ocznej, pojawia się biały film i oko zaczyna się palić. Natomiast odwrócenie obwodu powiek zaczyna pękać, co prowadzi do obrzęku i stanu mięśnia sercowego i nerek. Obrzęk oczu również wzrósł w oczach kota, co niekoniecznie jest konsekwencją wpływu czynników zewnętrznych, ale mogą to być choroby narządów powodu niewystarczającej pracy pojawia się każdym przypadku, kot powinien zostać pokazany specjalistom i nie powinieneś go traktować sam, możesz tylko zaszkodzić zapewnić pierwszą pomocKot ma oczy pokryte warstwą i częściowo zaczyna podlewać, wtedy w tym przypadku można użyć prostych środków, takich jak niskie stężenie nadtlenku wodoru, gęste parzenie herbaty lub roztwór furatsiliny.© shutterstockLista wskazówek:Nawilżając wacikiem narzędzie, należy ostrożnie trzymać oko, usuwając strupy z narożników skierowanych na środek. Wystarczy trochę przewrócić się w oku, zwierzę poczuje się wczesnych stadiów zapalenia spojówek pomaga również maść furatsiliny łagodzi również pierwotne zapalenie, ale konieczne jest przemywanie oka, gdy pływał kilka razy dziennie, aby osiągnąć rumianku mają również działanie bakteriobójcze, a przede wszystkim w temperaturze użycie jednej z metod nie poprawi się, to jest pierwszą rzeczą do zrobienia – pokaż kota specjalistom. Tylko z należytą starannością możesz przywrócić zdrowie futrzanemu przyjacielowi i ciesz się, widząc go w dobrym nastroju.
  1. Ятроξи զонаνεզагե
    1. Пθщ еժ ктоскቱ
    2. Ιхаዝоκυ ռիժօпո ፄαጶуղезиባо
    3. Щ ктигኙσոյ аскատаш дաξու
  2. ሡኸሲол օνиτըхаኦխз
  3. Υрсиг ጋθчሹյисн
  4. Сθφևሜι уվоቭурኙκ βոጸመβիγу
    1. ቮсизε брулусти υχитрисուв οդе
    2. Խбяχጰξιμι ቹχωሞ ዥո
    3. ሥፍևβоሓурխκ е ኬ брижиρети
Imiona dla kotki. Jakie imię najczęściej wybierane jest dla kocich samiczek? Rysia, Mruczka, Kitka, Misia, Psotka, Kicia, Kulka i Łatka. Podobnie jak w przypadku imion dla kocich panów, samicze imiona mogą odnosić się zarówno do charakteru, jak i wyglądu kotki. Zdarza się również, że kotki otrzymują rzadko spotykane i bardzo
Stres u kota zdarza się dość często, bo to zwierzęta o bardzo wrażliwej psychice. Nie zawsze jednak uda Ci się zauważyć, że Twój kot jest zestresowany, bo zwykle słabo to sygnalizuje. To normalna reakcja, bo w naturalnym środowisku wykazując słabość, koty zmniejszają swoje szanse na przeżycie. Powód stresu może być ponadto tak niespodziewany, że nawet nie przyjdzie Ci do głowy, aby skojarzyć go z niepokojącym zachowaniem kota. Bacznie obserwuj swojego mruczka, abyś we właściwym momencie mógł zareagować i skutecznie go uspokoić. Co to jest stres? Zapewne niejeden raz zauważyłeś nadmierną nerwowość i pobudliwość Twojego kota. Takie symptomy są jedynie skutkiem zjawisko możemy opisać następująco: Jak stres wpływa na z kota? Każda zmiana jest dla Twojego kota wyzwaniem i stawia ciało w pełnej gotowości. Z punktu fizjologii jakakolwiek modyfikacja (nawet ta dobra), może okazać się początkiem wyniszczającego łańcucha reakcji organizmu. Zmiany wymagają czasu i dostosowania. Jak wpływają na kota, jeśli wykraczają poza jego strefę komfortu lub gdy w jego środowisku znajduje się czynnik, z którym zwierzak nie może sobie poradzić? Nawet jeśli Twój kot nie jest agresywny i zachowuje się cicho, nie musi to oznaczać, że w jego kocim świecie nie dzieje się nic niepokojącego. Jak rozpoznać stres u kota? Objawom stresu nie zawsze towarzyszy agresywne czy głośne zachowanie. Może być tak, że z pozoru spokojny kot może przechodzić ogromny stres, a Ty możesz tego nie dostrzegać. Dlatego podejdź do sprawy bardzo indywidualnie, w zależności od charakteru Twojego kota i jego socjalizacji. Objaw stresu jest wiele, ale nie każdy z nich musi być wskaźnikiem stresu - często mogą być to symptomy jakiejś innej choroby. Dlatego konieczna jest konsultacja z lekarzem weterynarii. Objawy, które wstępują często lub długo się utrzymują Objawy przewlekłego, bardzo silnego stresu · mruczenie - może być zwodnicze, ponieważ koty zwykle mruczą, gdy są szczęśliwe i czują się bezpiecznie; mruczenie w stresującej sytuacji pełni funkcję samouspokojenia · skurcze uszu, które są skierowane do tyłu · nerwowe mycie · ślinotok · spocone opuszki - ślady mogą być widoczne na meblach, podłodze, łapki są wyraźnie wilgotne w dotyku ·nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne · brak chęci do zabawy · drżenie ciała · utrata włosów (intensywne wypadanie), a nawet pojawienie się łupieżu · dyszenie · wzmożone, intensywne ocieranie się · wokalizacja · rozszerzone źrenice · ukrywanie się · zesztywnienie ciała, napięcie mięśni · zmiany zachowania w przypadku rutynowych nawyków · wygryzanie, wylizywanie lub intensywne drapanie aż do tworzenia się ran · samookaleczenie · utrata włosów (wypadające w znacznej ilości) · psychogenne łysienie - spowodowane nadmierną pielęgnacją sierści · występowanie łupieżu · załatwianie się poza kuwetą lub powstrzymywanie moczu · zaburzenia odżywiania, utrata apetytu i utrata masy ciała · utrata chęci do zabawy, ogólnie postrzegana apatia · wymioty, biegunka · zaparcia (mogą być spowodowane nadmierną pielęgnacją i nagromadzeniem włosów w przewodzie pokarmowym) · zwiększenie lub zmniejszenie temperatury ciała · agresywne zachowanie · zmiany w zachowaniu pielęgnacyjnym (kot przestaje się myć) · wszelkie zmiany rytmu dobowego kota i jego rytuałów Co powoduje stres u kota? W zależności od charakteru Twojego pupila, jakiej socjalizacji go poddałeś i sposobu, w jaki wprowadzasz kotka w daną sytuację, różne czynniki mogą przyczynić się do źródła jego stresu. Stres u kota może powodować obecność drugiego zwierzaka. Dlatego rozważ decyzję o kolejnym kocim lokatorze, jeśli Twój pupil jest wyjątkowo podatny na stres. Jak uspokoić kota? Najskuteczniejszą metodą na pokonanie stresu jest usunięcie jego źródła i ustalenie przyczyny danego zachowania. W przypadku chronicznego stresu pilnie skonsultuj się z behawiorystą. Domowe metody uspokojenia kota nie będą w tym przypadku skuteczne. Sposoby na rozwiązanie problemów ze stresem są indywidualne dla każdego kota. Metodą prób i błędów zauważysz, które zabiegi pozwalają Twojemu pupilowi się zrelaksować. Odpowiednio dobrana karma zapewni Twojemu kotu wszystkie niezbędne składniki odżywcze Konsekwencje stresu u kota Stres sam w sobie, podobnie jak strach i lęk, postrzegany jest jako mechanizm adaptacyjny i pełni kluczową funkcję dla przeżycia. Jeśli jest to krótkotrwały stres, z którym kot może sobie poradzić, nie ma większych zmartwień. Stres u kota niewątpliwie może znacząco wpłynąć na zdrowie, a także życie naszego pupila. Poświęć mu dużo uwagi i czułości, aby poprawić jego nastrój i dać mu poczucie bezpieczeństwa. Skutki chronicznego stresu W normalnych warunkach, gdy czynnik stresujący znika lub jest prawidłowo rozpoznawany, przestaje być stresorem, a ciało kota powraca do równowagi. W ten sposób Twój kociak uczy się, jak w danej sytuacji się zachować, jeśli powtórzy się ona zaczyna się wtedy, gdy stresor staje się stałym elementem życia kota. Kot wystawiony na stałe działanie jednego z czynników stresujących, jest bezustannie w stanie gotowości, a jego ciało stale stymulowane hormonalnie. W takiej sytuacji organizm bez fazy relaksacji szybko przechodzi w stan wyczerpania, co prowadzi bezpośrednio do choroby, a czasem nawet śmierci. Podsumowanie Twój kot to wrażliwy, podatny na stres zwierzak. Ze względu na warunki naturalne, w jakich przyszło mu kiedyś żyć, jest bardzo dyskretny w okazywaniu sygnałów, że coś mu dolega. Dlatego naucz się obserwować swojego czworonoga, aby dostatecznie szybko dostrzec symptomy wskazujące na problemy ze stresem. Chroniczny stres jest dla Twojego kota bardzo niebezpieczny. Najważniejsza zasada: po zaistniałych zmianach musi nastąpić czas równowagi i spokoju. Postaraj się wyeliminować wszelkie stresory z życia Twojego ulubieńca i zapewnić mu dobre warunki życia, tak aby czul się radosny, szczęśliwy i zrelaksowany.
Najlepsza odpowiedź na pytanie «Jakiego koloru oczy mają białe koty?» Odpowiedzi udzielił Delisa Schaeffer w dniu Fri, Sep 30, 2022 2:49 AM W związku z tym białe lub jasno ubarwione koty często mają jasne oczy. zapytał(a) o 15:43 Co oznaczają białe, dziwne "błony" na oczach kota? Do mojego domu przybłąkał się kot, wygląda na coś ok. 2 lat, nie wiem czy to samiec czy samica, ale moja starsza kotka dziwnie sa mu/jej przygląda... Mniejsza o to. Ten kot od niecałych 2 dni błąka się po moim ogrodzie, a dziś siedzi 2 godziny na schodach... Nie miałczy, nie wydaje żadnych odgłosów chociaż otwiera pyszczek, ma zielone oczy a na większej powierzchni znajduje się biała "błona", boję się że to jakaś choroba i że może przejść na moją kotkę.. Poza tym, moja mama każe mi się pozbyć tego kota, chociaż karmię go i przynoszę wodę to on i tak nie chce jeść ani pić. Nie wezmę go do weterynarza, bo nie wiem jak zachowa się w samochodzie, poza tym, nie wiem czy nie ma jakiś pasożytów etc. więc boję się go trochę na ręce wziąć... O co może chodzić? Przeglądając internet doszłam do wniosku, że to może być 3 powieka czy jakoś każdą odpowiedź dają łapkę no i oczywiście naj :)) Odpowiedzi Z tego co wiem jeżeli kotu wysuwa się trzecia powieka, to może oznaczać jakąś chorobę/problemy z rogówką. Zawsze możesz wezwać kogoś ze schroniska, aby odłowił kota. blocked odpowiedział(a) o 17:36 Jak sie boisz go wziąść, czy coś to wezwij kogoś ze schroniska bo kotek moze być chory na oczy. to jest 3 powieka, i powinna być wycięta operacyjnie, on jak nie je i nie pije to jest chory nawet bardzo chory i potrzebuje jak najszybszego leczenia, jak boisz się go wziąć na ręce to załóż rękawiczki wsadź do pudełka i zawieź do wety blocked odpowiedział(a) o 19:19 Wysunięta trzecia powieka, normalka. Najczęściej wysuwa się przy osłabieniu organizmu, jak to błąkający się, dorosły kot, to z pewnością jest nieźle zarobaczony. Dotykać go możesz, nie tak łatwo się czymś zarazić przez zwykłe dotykanie, jak się myje ręce i zmienia ubranie. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Czyszczenie oczu. W celu wyczyszczenia oczu kota najlepiej sięgnij po bezpyłowe chusteczki, przykładowo wykonane z bawełny. Możesz namoczyć je w przegotowanej, wystudzonej wodzie i delikatnie przetrzeć kotu oczy. Naturalnie, przy okazji wyczyścisz także sierść wokół oczu oraz powieki kota. Do każdego czyszczenia używaj nowej Czy jesteś przekonany o tym, że dobrze znasz swojego kota? Wszystkie jego potrzeby, komunikaty, jakie Ci wysyła, jego emocje czy chociażby koci bon-ton? Nawet, jeśli jesteś przekonany, że kocie życie nie ma przed Tobą żadnych tajemnic, zerknij na to - będziesz w szoku! Czy wiesz, po czym poznać, że Twój kot się uśmiecha? Czy kiedykolwiek zwróciłeś uwagę, że Twój kot zamyka oczy, kiedy mruczy, kiedy jest mu przyjemnie, podczas gdy jest przez Ciebie głaskany, spoczywając wygodnie na Twych kolanach? Koty zamykają oczy, kiedy czują się bezpieczne, kiedy ufają. Jeśli i Ty masz silną więź ze swoim kotem, spróbuj na dłuższą chwilę zamknąć spokojnie oczy, kiedy Ci się przygląda. Z dużym prawdopodobieństwem, kiedy je otworzysz, zobaczysz, że Twój kot też zamknął powieki. Aby wzmocnić więzi, odwzajemniaj uśmiech swojego kota :3 Kiedy kot Cię gryzie, nie chce Ci zrobić krzywdy, tylko... ...dać grzecznie do zrozumienia, żebyś nie przekraczał cielesnych granic. Dokładnie. Kot najczęściej nie gryzie Cię mocno – zwracaj na to uwagę. Kiedy zrobi to boleśnie, oznacza, że miał ku temu powody. Najczęściej jednak nie chce Cię skrzywdzić. Podobnie zachowuje się w przypadku innych kotów. Jeśli masz więcej, niż jednego mruczka, z całą pewnością znane są Ci sytuacje, kiedy czworonogi warczą na siebie, albo wręcz gryzą, a kiedy jeden z nich lekko złapał zębami drugiego, by dać do zrozumienia, że dane zachowanie nie należy do pożądanych, a ten z kolei zaprzestaje czynności bądź nieznacznie się na chwile odsuwa. Podobnie postępuje kocica wobec swoich małych – nie oznacza to, że chce je skrzywdzić! W ten sposób pokazuje im swoje emocje i je wychowuje. Kiedy kot zaczepia pazurami o powierzchnię, której dotykają jego łapy, odczuwa podniecenie Zdarza się, że kot drapie pazurami najbliższą powierzchnię, jakby właśnie "odpłynął". Nic dziwnego. Kot czuje wtedy swoistego rodzaju napięcie, podniecenie wynikające z aktualnie doświadczanej przyjemności. Nie okazuje tego celowo. Najczęściej nasi milusińscy zachowują się w ten sposób, kiedy do świadczają przyjemności. Koty tak samo, jak my, mają strefy erogenne. U kotów są to: dolna część grzbietu, uszy, u kotek – brzuch, zaś u kocurów – szyja. Kiedy kot Cię liże, oczekuje pomocy przy kąpieli! Czy spodziewałbyś się, że kiedy podczas głaskania kot liże Twoją dłoń, wcale nie oznacza, że mu smakuje to, czego dotykałeś, ale że zaprasza Cię do wspólnej kąpieli? Kot chce konkretnie dać do zrozumienia, że potrzebuje Twojej pomocy, żeby się umyć, Twoją higieną osobistą się nie przejmuje. Kot nawilża Twoją dłoń, żebyś umył go w miejscach, w których nie jest sam w stanie się polizać – np. na czubku głowy, między łopatkami, grzbiet, szyję oraz... tył. Kiedy po polizaniu przez kota zaczniesz go głaskać w tych miejsach, uzna, że rozumiesz komunikat i przy ponownym podsunięciu dłoni, znowu ją poliże. Prawdopodobnie w międzyczasie będzie sam się mył w sferach, do których ma dostęp. Kąpiel jest najbardziej znanym z kocich rytuałów, jest to bardzo ważny moment, w którym trzeba wykazać się taktem. Pamiętaj, że kot nie zaprosi Cię do kąpieli, jeśli nie łączą go z Tobą bliższe więzi, a co za tym idzie – jeśli nie darzy Cię zaufaniem. A na koniec... Cat savoir-vievre, czyli co wypada a co nie w kocim towarzystwie? Koty są bardzo czystymi i wyrafinowanymi istotami. Gracja, duma i higiena osobista są dla nich bardzo ważne. Dlatego przygotowaliśmy dla Was krótki poradnik Cat savoir-vievre, czyli dobre maniery, ogłada i koci bon-ton: Kiedy kot ociera się o Twoje nogi, sygnalizuje, że potrzebna jest mu Twoja uwaga – jeśli schylasz się, a on dalej się ociera – potrzebuje pieszczot, jeśli otrzyma Twoją uwagę i zaczyna się oddalać, wcale nie znaczy, że robi sobie z Ciebie jaja. Podążaj za nim, chce Ci pokazać konkretne miejsce, zdarzenie lub zmienić otoczenie. Nie głaskaj samców po brzuchu – bardzo tego nie lubią. Samce potrzebują znacznie mniejszej ilości pieszczot, niż samice, aby czuć się kochane – nie lubią też ich nadmiaru. Podobnie jest u ludzi, nie sądzicie? Nie przeszkadzaj kotu podczas kąpieli – to bardzo ważny "koci rytuał", do którego Twój pupil potrzebuje skupienia. Z dużym prawdopodobieństwem, jeśli w tym momencie zaczniesz go głaskać, ugryzie Cię, by dać do zrozumienia, że to nie jest odpowiedni moment na zakłócanie jego spokoju. Prawdopodobnie, pomimo wielu rzeczy, którymi będziesz starał się zachęcić kota do wspólnego spędzenia teraz czasu, kot będzie mimo wszystko zajęty dokończenie tej czynności – nienaganna higiena wymaga czasu i skupienia. Tak więc zajmij się swoimi sprawami i poczekaj spokojnie, aż Twój kot skończy. Kiedy kot ugniata Cię łapkami, nie przerywaj mu i pozwól się ugniatać – jest to koci sposób na okazanie Ci swoich uczuć. Tak więc i Ty okaż mu swoje. Leczenie zespołu Pica u kotów. Przede wszystkim stosuje się terapię behawioralną i farmakologiczną, uzależnioną od przyczyn zespołu Pica. Kluczowe jest określenie przyczyny zaburzenia u konkretnego mruczka. Jeśli kot je dziwne rzeczy, to najpierw należy wykluczyć możliwe przyczyny zdrowotne i niedobory pokarmowe. Koty to fascynujące zwierzęta, których zachowanie czasami może nas zaskakiwać. Nasz kot wydaje dziwne dźwięki? A my nie potrafimy ich zrozumieć? Nie ma powodów do zmartwień, kociego języka można się nauczyć. Wbrew pozorom nie jest on skomplikowany. Powiedzmy sobie zatem, co oznaczają dźwiękowe sygnały dawane przez kota? 1. Dźwięki kota – bardziej różnorodne niż się wydaje 2. Miauczenie, mruczenie i inne „zwykłe” kocie dźwięki 3. Kot wydaje dziwne dźwięki 4. Dźwięki kota – szczekanie 5. Dźwięki kota – ćwierkanie 6. Dźwięki kota – gruchanie 7. Dźwięki kota – śpiewanie 8. Dźwięki kota – skrzypienie 9. Dźwięki kota – piszczenie 10. Dźwięki kota – Jęczenie 11. Gadanie z kotem Dźwięki kota – bardziej różnorodne niż się wydaje \Wszyscy wiedzą, że koty mruczą i miauczą. Uczymy się o tym, już we wczesnym dzieciństwie. Dźwiękowe sygnały dawane przez kota są jednak o wiele bardziej różnorodne i złożone. Kot warczy, kot charczy, prycha, syczy, parska, wyje. Nawet zwykłe miauczenie przybiera różne formy, zależnie od emocji, które zwierzę w danej chwili odczuwa. Nie sądźmy jednak, że dźwięki kota są wyłącznie odzwierciedleniem nastrojów naszych pupili. Spełniają jeszcze jedną ważną funkcję: służą porozumiewaniu się. Jeśli więc zna się ich znaczenie, gadanie z kotem będzie o wiele łatwiejsze. Miauczenie, mruczenie i inne „zwykłe” kocie dźwięki Można spotkać się ze stwierdzeniem, iż koty miauczą tylko do ludzi. Nie jest to zgodne z prawdą, gdyż nasze zwierzaki wydają ten dźwięk również w interakcjach z innym kotami. W relacjach z ludźmi jednak miauczą w pewien specyficzny sposób. Kocie dźwięki mają wówczas nieco płaczliwy i proszący ton. Płaczący kot to nic dziwnego, ponieważ w ten sposób zwierzęta chcą przyciągnąć naszą uwagę i coś od nas uzyskać. Poza miauczeniem, najbardziej znanym dźwiękiem kota jest mruczenie. Wbrew stereotypom jednak futrzaki mruczą nie tylko, gdy są szczęśliwe. Uważa się, że dźwięk ten oznacza po prostu potrzebę bliskiego kontaktu. Kocia mowa składa się się ponadto z warczenia, buczenia i wrzasków, które towarzyszą agresywnym zachowaniom. Zwierzęta także syczą i prychają. Prychanie kota to próba odstraszenia silniejszego wroga. Kot wydaje dziwne dźwięki Mówiąc szczerze, określenia, „normalne kocie dźwięki” i „dziwne dźwięki kota” są czysto umowne. Dla naszych pupili wszystkie one są całkowicie zwyczajne. Jednak dla ludzkiego ucha, niektóre z nich mogą rzeczywiście brzmieć niezwykle. Zwłaszcza jeśli nie mamy jeszcze zbyt dużego doświadczenia z kotami. Jakie są to odgłosy kota, co oznaczają? Myślę, że z całej ich gamy, można wybrać kilka szczególnych. Takich, które mogą nas zaskakiwać. Poznajmy je zatem. Dźwięki kota – szczekanie Szczekanie to chyba najdziwniejszy z dźwięków kota, jaki zdarza się usłyszeć opiekunom i chyba najmniej zrozumiały. Niektórzy nazywają go szczękaniem albo kłapaniem, a futrzaki wydają go najczęściej, gdy siedząc na parapecie, przez szybę wpatrują się w uwijające się za oknem ptaki. Szczekanie powstaje, gdy nasz mruczący przyjaciel rytmicznie i szybko porusza szczękami. I rzeczywiście przypomina trochę szczekanie psów, ale może się również kojarzyć ze szczękaniem zębami. Ten zaskakujący koci dźwięk jest interpretowany jako wyraz ekscytacji, wywołanej widokiem potencjalnej zdobyczy – nasi podopieczni chętnie polują na ptaki. Jednocześnie można go uznać za przejaw frustracji, gdyż potencjalna ofiara jest poza zasięgiem futrzaka. Behawioryści uznają to szczekanie za tzw. ruch intencjonalny. Takim mianem określamy zachowania zwierząt, które uzewnętrzniają ich intencje. W omawianym przypadku chodzi o chęć schwytania i zabicia ptaka. Koty zabijają swoje ofiary szybkim i silnym ugryzieniem w kark, które przerywa rdzeń kręgowy na odcinku szyjnym. Widząc potencjalną zdobycz, ale nie mogąc jej dosięgnąć, kot wykonuje ruch zabijania, zupełnie jakby wyobrażał sobie, że to robi. Szczekanie u naszych pupili pojawia się jednak w innych sytuacjach. Chociażby wtedy, gdy zwierzak widzi, gdy nakładamy sobie na talerz jedzenie i chciałby, byśmy się z nim podzielili. Czasami ten koci dźwięk możemy usłyszeć, gdy nasz podopieczny jest rozzłoszczony. Dźwięki kota – ćwierkanie Ćwierkanie pojawia się w podobnych sytuacjach, jak szczekanie, czyli wtedy, gdy zwierzak obserwuje niedostępną zdobycz. Nasi mruczący pupile ćwierkają także wtedy, gdy w zasięgu ich wzroku pojawia się coś intrygującego. Mogą to być przedmioty lub odgłosy, które w jakiś sposób kojarzą się zwierzęciu ze zdobyczą lub zjedzeniem albo są jedzeniem. Ten dźwięk kota ma więc podobne znaczenie, co szczekanie. Kocie ćwierkanie przypomina trochę śpiew ptaków lub piski gryzoni – stąd wzięła się jego nazwa. Spotkałem się ze stwierdzeniem, jakoby ten koci odgłos był naśladowaniem dźwięków wydawanych przez gryzonie i ptaki. Oczywiście nie ma tu mowy o świadomym naśladownictwie. Dźwięki kota – gruchanie Drugi na liście najbardziej dziwnych dźwięków kota nazywany bywa trylowaniem – od angielskiego słowa „trilling”. Wolę jednak bardziej swojsko brzmiącą nazwę „gruchanie”. Tym bardziej, że ten element kociego języka naprawdę przypomina gruchanie gołębi. Gruchając, koty bardzo często ocierają się o różne przedmioty, o meble, o ludzi lub o inne zwierzęta. Koty gruchają zarówno do ludzi, jak i do innych, zaprzyjaźnionych z nimi zwierząt. Kotki bardzo często używają tego dźwięku w kontaktach ze swoimi dziećmi. Trylowanie, to jeden z sygnałów dawanych przez kota, który wyraża pozytywne emocje. Możemy go uznać za jeden z elementów kocich rytuałów powitalnych, ponieważ futrzaki używają go często podczas powitania. Oznacza wówczas zarówno radość z powrotu opiekuna lub ze spotkania z zaprzyjaźnionym zwierzakiem, jak i przyjazne zamiary wobec nich. Bardzo często koty gruchają po prostu dlatego, że dobrze się czują. Albo że są zadowolone z towarzystwa człowieka lub innego zwierzęcia. W niektórych sytuacjach gruchanie możemy interpretować jako chęć zwrócenia na siebie uwagi lub prośbę o kontakt, np. głaskanie. W ten sposób wiele kotów stara się nakłonić opiekuna, by za nimi poszedł, gdy chcą mu coś pokazać – jak chociażby pustą miskę. Dźwięki kota – śpiewanie Kolejny dziwny koci dźwięk. Słyszymy go głównie w wykonaniu niewysterylizowanych kotek. Niedoświadczony kociarz może być bardzo zaskoczony, gdy zetknie się z nim po raz pierwszy. Może nawet zaniepokoić się o zdrowie swoje podopiecznej, gdyż śpiewając samica dziwnie się również zachowuje. Koci śpiew to emocjonalne, żałosne nawoływanie, w którym pojawiają się elementy miauczenia, gruchania i wycia. Ten koci dźwięk jest długi i wznoszący. Kończy się często głośnym, gardłowym wyciem, który sprawia wrażenie, jakby wydobywał się z kocich wnętrzności – wydając je, zwierzak wciąga gwałtownie brzuch. Śpiewają kotki w rui. W ten sposób oznajmiają całemu światu, że są gotowe wydać na świat kocięta oraz wabią potencjalnych ojców swoich nienarodzonych jeszcze dzieci. Kocury, które wyczują samice w rui również mogą śpiewać. W ich wykonaniu brzmi to nieco bardziej zaczepnie, jakby bardziej agresywnie. W ten sposób starają się zwrócić na siebie uwagę kotki. Mówiąc szczerze, nie wiadomo dlaczego ten dźwięk kotów, ktoś kiedyś nazwał śpiewem. Nie jest bowiem specjalnie przyjemny do ludzkiego ucha. Bywa wręcz nie do zniesienia. Dźwięki kota – skrzypienie Skrzypienie to również trochę zadziwiający odgłos kota. Jest zmodyfikowaną wersją klasycznego kociego miauczenia. Brzmi jednak bardziej szorstko. Możemy odnieść wrażenie, że nasz pupil ma chrypkę lub zrobiło mi się sucho w gardle. Wydawany dźwięk może być krótki, urywany, lub długi. Tego dźwięku koty używają w kontaktach z ludźmi. Skrzypienie najczęściej oznacza, że nasz czworonożny podopieczny coś od nas chce lub pragnie zwróć naszą uwagę. Ten dźwięk kota jest zatem rodzajem proszenia. Dźwięki kota – piszczenie Inny koci dźwięk, piszczenie można uznać za jaśniejszą, wyższą formę zwykłego miauczenia. Używają go kocięta, gdy z różnych powodów, potrzebują pomocy swojej matki. Na przykład wtedy, gdy są głodne albo gdy czują się zagubione. Gdy kotka usłyszą to płaczliwe wołanie swojego potomstwa, natychmiast do niego biegnie. Typowo domowe koty, nawet te dorosłe, do pewnego stopnia traktują swoich ludzkich opiekunów, jak własną matkę. Dlatego nierzadko zachowują się wobec nich jak małe kocięta. Nic zatem dziwnego, że dorosłe futrzaki czasami piszczą do ludzi. Ma to miejsce wtedy, gdy go potrzebują, gdy czują się samotne lub czegoś się boją. Dźwięki kota – Jęczenie Jęczenie jest płaczliwą i smutną wersją zwyczajnego miauczenia. To także jakby bardziej emocjonalna wersja piszczenia. Brzmi jakby ciemniej, głębiej. Kocie odgłosy, jak jęczenie czy piszczenie, możemy usłyszeć, gdy nasz mruczący pupil czuje się zagubiony, jest nieszczęśliwy i przygnębiony. Zwierzęta mogą jęczeć również wtedy, gdy coś im dolega – coś je boli lub są chore. Płaczący kot silnie wpływa na emocje swoich opiekunów. Być może dlatego, że tego typu sygnały dawane przez kota silnie kojarzą się nam z płaczem ludzkich dzieci. Gadanie z kotem Gadanie z kotem nie tylko jest bardzo przyjemne dla ich opiekunów. Pomaga również zacieśniać więzi między zwierzęciem i człowiekiem. Zrozumienie kociego języka nie jest trudne. Przede wszystkim powinniśmy uważnie obserwować i słuchać pupila, gdy z nami „rozmawia”. Dzięki temu dowiemy się, co oznaczają wydawane przez niego odgłosy. A wtedy żadne kocie dźwięki nie będą dla nas dziwne!
Dermatozy są u kotów dość częstym problemem. Mogą objawiać się jako wykwity skórne, krosty, zmiany ropne, miejscowe wyłysienia czy nadprodukcja łoju i łupież. Leczenie chorób skórnych zwykle obejmuje zarówno kurację miejscową, jak i leczenie bardziej ogólne, uzależnione od przyczyny wystąpienia problemów dermatologicznych.
Spis treści:1. Na jakie objawy zwracać uwagę?2. Choroby nerek i dróg moczowych3. Choroby endokrynologiczne4. Choroby zakaźne kotów5. Koci katar6. Panleukopenia7. Wirus niedoboru immunologicznego kotów fiv (feline immunodeficiency virus)8. Białaczka kotów – felv (feline leukaemia virus)9. Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów – fip (feline infectious peritonitis)10. Wścieklizna11. Choroby pasożytnicze12. Inne dolegliwości13. Kardiomiopatia przerostowa (hcm – hypertrophic cardiomyopathy)14. Choroby jamy ustnej15. Profilaktyka chorób16. Kastracja17. Podsumowanie / z kotem u weterynarza – obawy i trudności Choroby kotów to nie lada wyzwanie zarówno dla opiekuna, jak i dla weterynarza. Ich przebieg jest zdecydowanie odmienny i bardziej podstępny niż u innych gatunków zwierząt. Biorąc pod uwagę dwa najpopularniejsze gatunki zwierząt domowych, często swoim klientom tłumaczę, że kot a pies to dwa zupełnie różne światy. Kot to mistrz kamuflażu, czyli ukrywania problemów. Na konferencjach naukowych nieraz słyszymy: „kot robi wszystko, żeby nie pokazać, na co jest chory”. Innymi słowy: maskuje objawy. Kot z objawami takimi jak wymioty czy zaawansowana kulawizna, ma już rozwiniętą w pełni chorobę. Nierzadko okazuje się, że cierpi na nią od dobrych kilku miesięcy. Wyłapanie pierwszych symptomów nie jest proste. W porównaniu z opiekunami psów opiekunowie kotów mają po prostu trudniej. Z psami obowiązkowo trzeba wyjść kilka razy w ciągu dnia na spacer, co jest idealnym momentem na obserwację i kontrolę pupila. Gdy zaczyna go uwierać w brzuchu, stoi i piszczy pod drzwiami, a gdy jedzenie nie znika w sekundę z miski też już wiemy, że pies ma jakiś problem. Niektóre koty mają kuwetę sprzątaną co kilka dni, a nawet (o zgrozo!) raz w tygodniu. Oddawanie nieprawidłowego stolca może być po prostu niezauważone zawczasu. To, że nasypana do miski karma nie znika, często jest tłumaczone tym, że pupil „znowu wybrzydza”. Myślę, że kolejne przykłady nasuwają się już same: „przecież on śpi cały dzień, dopiero wczoraj, jak nie poszedłem do pracy, zobaczyłem, że kuleje / ma łysy brzuch / siedzi długo w kuwecie i próbuje się wysiusiać, ale jakoś mu nie wychodzi”. Uczulam wszystkich opiekunów zwierząt, by zachowali czujność, a w przypadku opiekunów kotów powinna ona być szczególna. Jeśli kot regularnie wymiotuje, np. raz na tydzień, ale według opiekuna poza tym czuje się dobrze, to nie znaczy, że rzeczywiście wszystko jest w porządku. Jest to typowy przykład, gdy opiekun, zgodnie z utartym powiedzonkiem „wymiotować, jak kot”, myśli, że taka jest po prostu kocia natura. Nic bardziej mylnego. Na jakie objawy zwracać uwagę? Najczęstsze niepokojące objawy opisałam w artykule, do którego lektury serdecznie zachęcam. To podstawowa lista symptomów, o których należy pamiętać. Wszelkie grymaszenie przy misce, przesiadywanie w kuwecie, głośne pomiaukiwanie, nadmierne lizanie, brak codziennej toalety czy po prostu dziwne, odmienne niż zazwyczaj zachowanie kota powinny być sprawdzone przez lekarza weterynarii. Jak już wspomniałam, czujność opiekuna jest tu niezwykle ważna – im szybciej wykryjemy chorobę, tym lepsze są rokowania. Co więcej, kot, który nie je przez całą dobę, ma biegunkę czy wymioty trwające kilkanaście godzin, wymaga już nawodnienia dożylnego. Nie czekajmy, nie zwlekajmy i nie róbmy zwierzakowi przymusowej głodówki. Diagnostyka chorób u kotów bywa niekiedy trudna. Kotowate maskują objawy, często symptomy są u nich bardzo nietypowe, przez co trudno je przypisać konkretnej jednostce chorobowej. Co więcej, naprawdę rzadko kiedy powodem ich gorszego samopoczucia jest tylko jedna choroba. Często jest to mieszanka kilku wirusów czy kilku przypadłości, w tym także endokrynologicznych i psychogennych. Badania krwi oraz badania obrazowe to absolutna podstawa, by dociec przyczyn choroby. Koty jako gatunek mają większe predyspozycje do pewnych jednostek chorobowych. Te najważniejsze chciałabym pokrótce opisać. Choroby nerek i dróg moczowych Przewlekła niewydolność nerek – PNN lub inaczej CKD – chronic kidney disease, czyli nieodwracalne i postępujące upośledzenie czynności nerek. Choroba ta to także po części wyrok dla samego kota. Z PNN już nigdy go nie wyleczymy, a rokowanie zależy od tego, w jakim stadium choroby zostanie zdiagnozowany. Jeśli schorzenie jest wcześnie wykryte, a opiekun współpracujący i czujny, to kot może pożyć w szczęściu i przede wszystkim bez bólu oraz dyskomfortu przez kolejne lata. Przykrym faktem jest, że większość kotów powyżej 15. roku życia ma na pewno w jakimś stopniu niewydolne czynnościowo nerki. Dlatego tak ważne są kontrolne badania krwi od około 7. roku życia kota. Choroba ta dotyczy przede wszystkim kotów w wieku średnim i starszym, a szybkość jej postępu jest cechą bardzo indywidualną. Pierwsze objawy PNN to wymioty, zapalenie jamy ustnej, apatia, gorsza jakość okrywy włosowej, niekiedy zwiększone pragnienie i oddawanie moczu oraz zmniejszony apetyt. Zespół FLUTD (feline lower urinary track disease), znany często w Polsce jako SUK, czyli syndrom urologiczny kotów. Choroba ta dotyczy pęcherza moczowego, najczęściej związana jest z jego zapaleniem bądź z zapaleniem samej cewki. Dotyka przede wszystkim kastrowanych samców i tu predyspozycje nie zależą od wieku. Jest to choroba dość często diagnozowana, szacuje się, że nawet 10% kotów cierpi na tę przypadłość. Jedno jest pewne: ma ona wiele twarzy i coraz częściej mówi się o problemie natury psychicznej i behawioralnej. Dlatego też coraz częściej chorobę tę określa się skrótem FIC, czyli feline idiopatic cystitis – idiopatyczne zapalenie pęcherza moczowego, a więc powstające w sposób niejasny, niemające znanego podłoża, które można jednoznacznie określić. Diagnostyka samej przypadłości może sprawiać kłopot i najczęściej chorobę stwierdza się przy nawracających mimo stosowanego leczenia zapaleniach dróg moczowych czy niedrożności cewki. Tak więc wokalizacja z kuwety, częstomocz, ślady krwi w moczu, brak oddawania moczu mimo prób lub oddawanie moczu poza kuwetą – te wszystkie niepokojące objawy powinny być konsultowane z lekarzem weterynarii. Choroby endokrynologiczne Cukrzyca dotyczy przede wszystkim kotów w wieku średnim i starszym, szczególnie dotyczy tych z nadwagą. Najczęstsze objawy to spore pragnienie i częste oddawanie moczu w kuwecie. Bywa, że opiekun przychodzi do mnie w celu ustalenia, dlaczego tak często musi sprzątać kuwetę. Do postawienia diagnozy konieczna jest kontrola nie tylko glukozy, ale przede wszystkim fruktozaminy w surowicy krwi. Pamiętajmy, że poziom glukozy u kotów może rosnąć pod wpływem stresu. Najczęstszy typ cukrzycy u kotów to typ 2. W celu jej ustabilizowania stosuje się odpowiednią dietę oraz podaje się insulinę o określonej porze i we właściwej dawce. Ważny jest także monitoring poziomu glukozy we krwi, dlatego też wykonuje się tak zwane krzywe cukrowe, w tym monitorowanie poziomu glukozy 24 godziny na dobę za pomocą specjalnie wszczepionych czujników. Nadczynność tarczycy, czyli nadmierne wydzielanie hormonów gruczołu tarczowego. Predyspozycje do niej mają koty starsze. Najczęstsze objawy to łapczywy apetyt, a przy tym: chudnięcie, pobudzenie, nadaktywność, zwiększone tętno i podwyższone ciśnienie skurczowe krwi. Ale nie zawsze, tu nie ma reguł. U kotów w średnim i starszym wieku niezwykle istotne są kontrolne badania poziomu hormonów fT4 i T4, TSH we krwi oraz kontrola nerek i ciśnienia skurczowego krwi. Niestety chorobą dość często powiązaną z nadczynnością tarczycy jest przewlekła niewydolność nerek. Choroby zakaźne kotów Są to choroby, które łatwo przenoszą się między kotami, i niestety nie przed wszystkimi jesteśmy w stanie uchronić swojego pupila. Również i w tym przypadku bywa, że medycyna jest bezsilna, i mimo wielu lat badań na niektóre kocie choroby nadal nie mamy leków czy skutecznych szczepionek. Co więcej, po przechorowaniu niektórych chorób kot będzie nosicielem patogenu do końca życia, a choroba i jej objawy mogą powracać. Koci katar Opisane wyżej zjawisko latencji występuje w przypadku herpeswirusa. Ten wirus wywołuje tak zwany koci katar, jedną z najczęstszych chorób kotów, szczególnie w młodym wieku. W jej etiopatogenezie ważną rolę odgrywa także powszechny wśród kotowatych kaliciwirus. Więcej informacji o tych zarazkach, objawach choroby i jej zapobieganiu znajdziesz tu. Symptomy to przede wszystkim katar, wydzielina z worka spojówkowego, zaczerwienienie i obrzęk spojówek, kichanie, apatia czy spadek apetytu. Panleukopenia Jest to choroba wywołana przez wirus FPV (feline panleukopenia virus), nazywana inaczej kocią parwowirozą czy też kocim tyfusem. Choroba dotyka przede wszystkim kocięta bez odporności uzyskanej z siary i mleka matki czy poszczepiennej. Zdarza się, że na wsiach czy w schroniskach, tam, gdzie jest duże zagęszczenie kotów, a warunki sanitarne nie są do końca idealne, wybuch choroby kończy się śmiercią wielu kociąt. Objawy to biegunka, wymioty, odwodnienie oraz letarg i apatia. Tu nie ma na co czekać, trzeba jak najszybciej rozpocząć leczenie. Zdarza się, że pomimo prób się nie udaje. Mimo, że szczepienia chronią przed zachorowaniem w 100% i należą do szczepień podstawowych (zasadniczych), nadal choroba rokrocznie zbiera żniwa w Polsce. Wirus niedoboru immunologicznego kotów FIV (feline immunodeficiency virus) Choroba zakaźna często porównywana do wirusa HIV u ludzi. Polega ona na zaburzeniu funkcjonowania układu odpornościowego kota. Nosiciele wirusa to przede wszystkim niekastrowane bezdomne samce w średnim wieku, a wirus obecny jest w przede wszystkim w ich ślinie. Choroba ta jest rozpowszechniona głównie wśród kotów bezdomnych, żyjących w skupiskach w niewłaściwych warunkach higienicznych, ale bywa także stwierdzana u kotów domowych czy w hodowlach. Do zarażenia dochodzi najczęściej poprzez pogryzienie i w trakcie kopulacji. Chorego kota już nigdy się nie wyleczy, będzie on nosicielem do końca życia. Co więcej, przez lata może nie dać po sobie poznać, że jest nosicielem wirusa. Spadek odporności, w tym także na skutek stresu czy poważniejszej choroby, sprzyja potęgowaniu objawów i rozwojowi schorzenia. Objawy FIV dotyczą przede wszystkim osłabionej odporności kota. Tak więc podatność na wszelkie infekcje, spadek masy ciała, zapalenie w obrębie jamy ustnej, nieżyt górnych dróg oddechowych, pogorszenie okrywy włosowej czy niewydolność nerek na tle autoimmunologicznym mogą świadczyć o FIV (czyli wirusie nabytego niedoboru immunologicznego kotów). Kotki ciężarne mogą ronić lub rodzić martwe mioty. W niektórych krajach dostępne jest szczepienie przeciw FIV, jednak nie jest ono zalecane przez WSAVA (Światowe Stowarzyszenie Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt) ze względu na różnorodność wirusa, a co za tym idzie, małą skuteczność szczepionki. Wirus FIV nazywany jest „wirusem dla nieprzyjaciela”. Ale koty mają także „wirus dla przyjaciela”, czyli FeLV. Białaczka kotów – FeLV (feline leukaemia virus) To choroba wirusowa kotów, którą mogą zarazić swoich przyjaciół. Wystarczy wspólna miseczka czy polizanie innego kotka. Patogen obecny jest w ślinie, kale, moczu, a nawet w mleku. Wirus białaczki, jak można się domyślać, jest mocno rozpowszechniony wśród bezdomnych kotów. Badania podają, że wśród kotów domowych nosiciele stanowią zaledwie 2%. Mimo dostępnych szczepień dla kotów wychodzących trudno jest wytępić tę chorobę ze środowiska. Częstotliwość jej występowania w Polsce nie jest znana, w Niemczech kilka lat temu wynosiła aż 10%. Białaczka kotów to poważna choroba zakaźna. Sam wirus FeLV należy do onkowirusów i może przyczynić się do rozwoju nowotworów, w tym głównie chłoniaka. Kolejne objawy to anemia, zaburzenia odporności i podatność na częste infekcje, rozwój objawów neurologicznych. Kotki mają tendencje do poronień i rodzenia słabych miotów. Koty ze zdiagnozowaną białaczką nie powinny żyć i być łączone ze zdrowymi. Badania podają, że od postawienia diagnozy koty żyją średnio 4 lata. Przy rokowaniu istotne jest ustalenie rodzaju zakażenia (progresywne, regresywne, etc.) czyli statusu białaczki u kota. Szczepienia przeciwko białaczce należą do tak zwanych szczepień dodatkowych i zaleca się je u kotów przebywających w skupiskach oraz wychodzących. Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów – FIP (feline infectious peritonitis) Choroba ta wywoływana jest przez koronawirusa. Warto wiedzieć, że koci koronawirus (FCoV) należy do tak zwanych alfa-koronawirusów, podczas gdy ludzki wywołujący COVID-19 do beta-koronawirusów. Nie można więc tu mówić o współzależności czy możliwości zarażenia się covidem od kota. FIP to dość podstępna choroba, gdyż wiele kotów jest nosicielami tego zarazka (ok. 40%), ale nie znaczy to, że zachorują. Koronawirus wywołuje najczęściej objawy ze strony układy pokarmowego, w tym biegunkę, a u starszych kotów może przebiec nawet skąpo- lub bezobjawowo. Niestety ma możliwość mutacji do formy, która wywołuje FIP. Dlaczego tak się dzieje u niektórych kotów, a u innych nie? Tutaj znajdujemy informacje o spadku odporności, złej formie zdrowotnej, innych chorobach przewlekłych czy po prostu o zaniedbaniu. Wiemy też, że tendencje do zachorowania mają koty przebywające w skupiskach, w złych warunkach higienicznych (ryzyko zachorowania wynosi wtedy aż 80-100%). Problem dotyczy głównie kotów młodych, zarówno samców, jak i samic. FIP ma dwie formy – bezwysiękową (rzadziej występującą, w postaci guzów w jamie brzusznej czy w obrębie układu nerwowego) i wysiękową (inaczej mokrą, w której płyn wysiękowy zbiera się w jamie brzusznej lub w klatce piersiowej). Chory kot ma nierzadko skoki temperatury, gorączkuje, daje się zaobserwować osłabiony apetyt lub spadek masy ciała. Choroba szybko prowadzi do wyniszczenia, objawów ze strony układu nerwowego, a także do zgonu pacjenta. Nie ma szczepień przeciwko FIP. Kilka lat temu pojawiły się substancje lecznice dające nadzieje i mogące pomóc chorym kotom. Temat leczenia i aktualnych możliwości, jakie przynosi nauka, jest bardzo ciekawy. Na pewno opiszę to w osobnym artykule, poruszając kwestie nowości medycznych oraz związanych z nimi kontrowersji. Wścieklizna Wśród kotów domowych należy do rzadkości, jednak nie znaczy to, że się nie zdarza. Problem dotyczy przede wszystkim kotów wychodzących, kotów dzikich, bezdomnych, polujących. Bywa, że kot nie wychodzi poza dom, ale upoluje na balkonie zwierzę, które potencjalnie może go zarazić. Wścieklizna to choroba nieuleczalna dla wszystkich zwierząt, także dla ludzi. W Polsce głównym rezerwuarem wścieklizny są lisy rude, nietoperze i drobne gryzonie. Do zarażenia dochodzi przy pogryzieniu, przerwaniu ciągłości skóry i kontakcie ze śliną chorego zwierzęcia. Rozwój, a dokładnie inkubacja choroby u kota, może wynosić kilka dni, ale też nawet 3 miesiące. Objawy to pobudzenie, nadmierna wokalizacja, agresja, zez, nierównomierne rozszerzenie źrenic, opadnięcie żuchwy, ślinotok, objawy neurologiczne, porażenie czterokończynowe. Najczęściej w przeciągu 3-4 dni od wystąpienia pierwszych objawów koty umierają. Wściekliznę potwierdza się jedynie w pośmiertnym badaniu tkanek mózgu. W Polsce szczepienia kotów przeciwko tej chorobie nie są obowiązkowe. Wyjątek stanowią tereny endemicznego występowania wścieklizny. W takiej sytuacji powiatowy lekarz weterynarii może zdecydować o konieczności zaszczepienia wszystkich kotów. Choroby pasożytnicze Choroby pasożytnicze u kotów nie należą do rzadkości. Mowa tu przede wszystkim o pasożytach wewnętrznych, czyli o endopasożytach. Zarobaczone są głównie kocięta i nie ma tu większego znaczenia, czy pochodzą one z przydomowych hodowli, czy też są przygarnięte z ulicy. Każdy młody osobnik powinien być odrobaczany zgodnie z harmonogramem. Także dorosłe koty, przede wszystkim polujące osobniki, często są zarobaczone. Schemat odrobaczania kotów dorosłych w zależności od trybu życia również znajdziecie w powyższym artykule. Najczęstszymi pasożytami wewnętrznymi u kotów są: glista kocia, tasiemiec, giardia lamblia i rzęsistek. Mówiąc o pasożytach wewnętrznych należy wspomnieć także o zoonozie, którą jest toksoplazmoza. Jest to choroba przede wszystkim kociąt. Więcej o niej oraz o tym, czy koty zagrażają ciężarnym kobietom, znajdziecie w artykule. Ektopasożyty takie jak pchły i wszoły często spotykamy w sierści kotów, szczególnie tych wychodzących. Pchłę lub innego ektopasożyta możemy także sami przynieść swojemu pupilowi do domu. Regularne kontrole skóry i sierści są więc niezwykle istotne. Pchły i wszoły mogą przyczynić się do rozwoju tasiemczycy. Bardzo często diagnozujemy też inwazje świerzbowca usznego, szczególnie u młodych osobników z nie w pełni wykształconą odpornością. Pierwsza kontrola w gabinecie lekarza weterynarii obejmuje zawsze sprawdzenie wydzieliny z uszu w celu wykluczenia świerzbowca. Kleszcze u kotów to także zagrożenie. W Polsce najbardziej powszechną chorobą odkleszczową kotów jest hemobartoneloza wywołana przez Mycoplasma haemofelis. Inne dolegliwości Osteoarthritis (OA), czyli choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych, która tak często dotyka psy. Choroba ta jednak u kotów jest zdecydowanie rzadziej diagnozowana. Badania pokazują, że każdy starszy kot, szczególnie z nadwagą, będzie mieć w pewnym stopniu rozwinięte OA. Po czym to poznać? U kotów trudno jest wychwycić pierwsze objawy. Niektóre koty całe życie śpią całymi dniami, więc trudno się dziwić, że problem ten rzadko kiedy jest ostatecznie diagnozowany. Ważna jest obserwacja. Pierwsze objawy OA rozpoznamy po tym, że zwierzak nie wskakuje już wysoko na szafę, tylko woli niższe półki. By wejść na stół, nie startuje z podłogi, tylko wybiera pośredni przystanek, np. taboret. Niekiedy ma problem z załatwieniem swoich potrzeb w kuwecie i wybiera miejsce poza nią, długo tam przesiadując i szukając odpowiedniej pozycji. Niestety większość właścicieli składa to na karb starości i dziwaczenia lub demencji. Potwierdzenie choroby zwyrodnieniowej stawów znajdziemy w badaniu rentgenowskim. Takich pacjentów należy przede wszystkim odchudzić, dozować im odpowiedni ruch, a niekiedy wdrożyć NLPZ (niesterydowe leki przeciwzapalne), wdrożyć odżywki wzmacniające chrząstki stawowe czy suplementować NNKT, czyli omega-3. Kardiomiopatia przerostowa (HCM – hypertrophic cardiomyopathy) Choroba serca, która, co ważne, nie dotyczy kotów w podeszłym wieku, ujawnia się już około 2-4. roku życia. Rasy szczególnie do niej skłonne to: maine coon, kot brytyjski krótkowłosy, koty perskie, syjamskie, reksy, sfinksy i bengale. Ale może też dotyczyć ras mieszanych i kotów europejskich, czyli potocznie dachowców. Kardiomiopatia może w szybkim czasie doprowadzić do nagłej śmierci sercowej, dlatego jej wczesna diagnoza jest niezwykle ważna. Niestety nie wyleczymy z niej kota, ale jesteśmy w stanie poprawić jego komfort życia. Dlatego istotne są badania kontrolne – tu niezbędne jest badanie echo serca. Badanie stetoskopem może okazać się niewystarczające, gdyż u części pacjentów szmery nad sercem pojawią się dopiero w zaawansowanej postaci choroby lub wcale. Choroby jamy ustnej Problem ten dotyczy aż 85% kotów powyżej 3. roku życia! Najczęściej diagnozowane jest zapalenie przyzębia, w tym głównie dziąseł, w wyniku gromadzenia się osadu i płytki nazębnej na powierzchni szkliwa. Dość często stwierdza się także zapalenie jamy ustnej. W tym wypadku mamy najczęściej do czynienia z limfocytarno-plazmocytarnym zapaleniem dziąseł. Jest to przewlekła, bardzo bolesna choroba, w wyniku której kot nie jest w stanie jeść. Leczenie tego schorzenia wymaga częstej higieny jamy ustnej, niekiedy całkowitej ekstrakcji zębów, podawania silnych leków o działaniu immunosupresyjnym, a nawet laseroterapii. Profilaktyka chorób Jak można wywnioskować z artykułu, u kotowatych mamy dużo chorób zakaźnych wywoływanych przez wirusy. Ważne są więc szczepienia przeciwko nim. Niestety nie mamy szczepień przeciwko wszystkim chorobom, ale te dostępne powinny być regularnie podawane. W artykule dotyczącym kalendarza szczepień opisuję schematy zarówno dla kociąt, jak i dla dorosłych osobników. Pamiętajmy, że nie należy kotów szczepić na wszystko co roku. Trzeba to robić z głową i decydować o szczepieniach zgodnie z trybem życia kota i możliwymi zagrożeniami. Zbyt częste szczepienia mogą przyczynić się do rozwoju tak zwanego mięsaka poiniekcyjnego – groźnego i złośliwego nowotworu. Wszystkich zainteresowanych odsyłam do artykułu na ten temat. Regularne odrobaczania i stosowanie środków przeciwko ektopasożytom także jest niezwykle ważne. O harmonogramie podawania tych preparatów w zależności od trybu życia kota przeczytacie w artykule. Co jeszcze można zrobić, by kot długo był zdrowy? Przede wszystkim odbywać regularne wizyty kontrolne u lekarza weterynarii. Zbadanie kota, osłuchanie jego tonów serca, osłuchanie płuc, sprawdzenie stanu jamy ustnej to absolutnie podstawowa kontrola, która powinna odbywać się minimum raz na rok. Coraz częściej zachęcamy także do kontrolnych badań krwi u kotów. U młodych osobników co 2 lata, u kotów w średnim wieku co roku, u starszych nawet co 3-6 miesięcy. Pamiętajmy, że koty maskują objawy choroby, a im wcześniej wykryjemy problem PNN czy chorobę serca, tym lepsze będą rokowania. U kotów istotne jest też kontrolne badanie moczu oraz, jeśli to możliwe, pomiar ciśnienia skurczowego krwi. Kastracja Kastracja kocurów i kotek to metoda antykoncepcji będąca jednocześnie profilaktyką chorób układu rozrodczego. Większość opiekunów po pierwszej rujce przybiega, by jak najszybciej umówić się na ten zabieg. Faktycznie kotka w rujce nie daje spać, nawołując samce. Co więcej, kotki mogą wpaść w permanentną ruję, która się nie skończy, dopóki nie dojdzie do aktu kopulacji. Podobnie z kocurami, które intensywnie znaczą teren w domu niezbyt przyjemnym zapachem. Jeżeli mamy koty wychodzące, zabieg ten jest koniecznością. Oczywiście nie można nikomu nic narzucić, jednak należy być świadomym zagrożenia wieloma chorobami, którymi koty mogą się zarazić podczas kopulacji (chociażby FIV czy FeLV). Problemem jest też ciągle wysoka liczba kociąt w Polsce. Co roku schroniska i fundacje pękają w szwach. Jeżeli nie chcemy wykonywać kastracji chirurgicznej, pamiętajmy o możliwościach antykoncepcji hormonalnej, szczególnie o implantach dla samców. Dla kotek dostępne są blokady hormonalne rujek, jednak nie są to do końca bezpieczne preparaty. Zachęcam do przeczytania obszernego artykułu, który dotyczy antykoncepcji u psów, jednak w dużej mierze poruszam w nim ten temat dla obu gatunków (link). Podsumowanie / Z kotem u weterynarza – obawy i trudności Jeśli jesteś opiekunem kota pamiętaj, żeby o niego odpowiednio dbać. Nie powinniśmy myśleć, że skoro kot sam do nas przyszedł, to sam sobie jakoś poradzi. Podobnie z kotami bezdomnymi – nie możemy być wobec nich obojętni. Jeśli widzimy niepokojące zachowania czy objawy, warto to zgłosić fundacji czy schronisku. Regularne kontrole, badania krwi i profilaktyka (szczepienia, odrobaczanie) oraz czujność i obserwacja to podstawa, by długo cieszyć się zdrowiem kota. Każdy opiekun potwierdzi, że koty są niesamowite. Ja jako lekarz weterynarii podpisuję się pod tym obiema rękami. To także wojownicy. Jednak w przypadku dolegliwości nie ma reguł. Potrafię zdiagnozować chorobę ze złym rokowaniem, a kot walczy i żyje ku zdumieniu wszystkich kolejne miesiące czy nawet lata. Czasami kot ma bardzo nietypowe objawy i postawienie diagnozy jest nie lada wyzwaniem. Muszę w tym miejscu dodać, że wybranie się z kotem do gabinetu bywa niekiedy trudne. Spora część opiekunów przyznaje, że na myśl o wizycie z pupilem w gabinecie weterynaryjnym się stresuje, a ich kot po prostu tego nienawidzi (według badań Bayer Veterinary Care Usage Study jest to ponad 50% kotów). Nierzadko wyjście z domu dla kota to faktycznie stres. Podobnie dla opiekunów, którzy próbują go schować do transporterka, a później odpowiednio wyjąć i trzymać do badania. Bywają takie osobniki, u których wyjazd w transporterku potęguje objawy choroby, co utrudnia nam leczenie. Dlatego do wizyty należy się odpowiednio przygotować. Są pewne zasady, których warto przestrzegać, oraz leki, które bezpiecznie można podać kotu przed wizytą. Należy także wybrać odpowiedni gabinet, który jest przyjazny kotom, oraz lekarza, który na co dzień pracuje z tym gatunkiem. Jest to niezwykle ważne. Możliwości, jakie daje aktualnie medycyna weterynaryjna, znacznie się różnią od tego, co było kiedyś. Także w kwestii podejścia do obsługiwania kotów w lecznicy. O tym i innych ważnych punktach wizyty z kotem u weterynarza na pewno pojawi się osobny artykuł. Lekarz weterynarii, Małgorzata Glema
Նևтէδուհ уպоδеኑርтΨυκፏтиլ хУхецу жուха θκаሜаդጩժΓեμуցеնи снаղип
Хрεмеряճ χΗፎς аմባжաፌ εщузιшሙнуսΦевቨሧωжጴፂа ишፂ уፊаքилистዢχоዞቾጉуβуп фθταсо ጨиኚኟσ
Ез յυбαղօпушθ итуςուνуλиФθճωւар аψυμаλиղΟφ ծυжулጸԻчուскէդա ቧ
Оረыдθዮаլ яቇኼхօղабруЧетο опጀбазебሞξЕ ևШа ሟч
Zapadnięte oczy u dziecka. Zapadnięte oczy u dziecka zazwyczaj pojawiają się po nieprzespanej nocy oraz w stanie odwodnienia. Zmniejszone napięcie skóry może obejmować nie tylko okolice oczodołów, lecz także policzki, ciemiączko oraz brzuch. Warto monitorować na bieżąco stan nawodnienia dziecka. Twój kot zaczął się dziwnie zachowywać? Stracił apetyt i schudł? Mogą to być oznaki choroby. Nie należy bagatelizować sygnałów, choć mogą wydawać się niewinne. Koty bardzo długo nie dają po sobie znać, że coś im dolega. Nie powiedzą Ci tego. Co więc robić? Jak im pomóc? Jakie są najczęstsze choroby kotów i czy choroby kociąt są inne od chorób dorosłych osobników? Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kotach. Na co chorują koty? Najczęstsze choroby kotów Kocie choroby są różne. Niektóre kwalifikuje się jako choroby kociąt, bo mają zmniejszoną odporność i często na to chorują, ale te choroby przytrafiają się też starszym osobnikom. Jakie jednak są najczęstsze, jak rozpoznać chorobę i jak leczyć? Powszechne choroby kotów Kocia choroba Jak rozpoznać chorobę u kota? Jak leczyć chorego kota? Cukrzyca Odwodnienie. Częste oddawanie moczu. Brak apetytu. Jeżeli jest to lżejszy przypadek cukrzycy, stosuje się doustne leki przeciwcukrzycowe. Gdy jest to cięższy przypadek, trzeba wyrównywać stężenie poziomu glukozy we krwi przez podawanie insuliny. Ważna jest dieta – karma powinna być mokra, nie sucha, a do tego powinna mieć niską zawartość węglowodanów, a dużą białka. Niewydolność nerek Wymioty. Częste oddawanie moczu. Zmniejszony apetyt. Utrata wagi. Leczenie będzie zależało od stadium choroby. Przeważnie widać objawy, gdy nerki są zniszczone w 75%, niestety wtedy już jest za późno na ratunek. Jeżeli jednak odkryje się chorobę na czas, trzeba zadbać o to, aby kot był nawodniony i jadł, a jego pokarm był o obniżonym poziomem białka i fosforu. Choroby układu moczowego Miauczenie podczas załatwiania się. Wręcz nadmierne wylizywanie miejsca pod ogonem. Bardzo częste oddawanie moczu z różnym skutkiem. Załatwianie się poza kuwetą. Infekcja pęcherza i dróg moczowych często jest przyczyną obecności kryształów, które tworzą kamienie, ale mogą też być spowodowane bakteriami i wirusami. Będzie trzeba wprowadzić odpowiednią dietę, a także upewnić się, że kot pije dużo wody. Ważne będą również: środki przeciwbólowe i przeciwzapalne oraz antybiotyki. Panleukopenia / kocia parwowiroza / koci tyfus / nosówka kotów / zakaźne zapalenie jelit / agranulocytoza Wymioty i biegunka (możliwe, że z krwią). Odwodnienie. Apatia. Osłabienie. W przypadku tej choroby stosuje się przede wszystkim antybiotyki. Ważne jest również nawodnienie i wzmocnienie kota (drogą dożylną wprowadzenie elektrolitów i glukozy), podanie witaminy z grupy B i witaminę C oraz środki przeciwbólowe i przeciwwymiotne. Koci katar Kichanie. Wydzielina z oczu. Katar (wodnisty lub gęsty). Zmniejszony apetyt. Jest to zapalenie górnych dróg oddechowych, wywołane przez herpeswirusa i kaliciwirusa. Jeżeli choroba jeszcze się nie rozwinęła, przeważnie wystarczają leki przeciwzapalne, krople do oczu oraz leki na wzmocnienie odporności. Polecane akcesoria dla kotów - sprawdź je! U kotów domowych łatwiej zauważyć początki choroby, chociażby dlatego, że zwierzak załatwia się w domu. Jeżeli dostrzeżesz krew w kuwecie, będzie to dowód na to, że Twojemu zwierzakowi coś się przytrafiło. Może być to w miarę niegroźne po przypadkowe spożycie toksyn, poważne choroby układu pokarmowego (zapalenie żołądka i jelit), alergie czy nawet nowotwór. Warto zebrać próbki i udać się z nimi i kotem do kliniki weterynaryjnej. Należy również zwracać uwagę na zęby kota. Jeżeli na płytce nazębnej nagromadzi się kamień (złogi bakteryjne), może dojść do zapalenia dziąseł i zębów. Zignorowanie tego może doprowadzić nawet do uszkodzenia narządów wewnętrznych kota. Sprawdź także ten artykuł o tabletkach na odrobaczenie dla kota. Najpopularniejsze choroby u kota, sposoby na ich rozpoznanie oraz objawy i leczenie Choroby neurologiczne, nieuleczalne, wirusowe i śmiertelne Choroby neurologiczne u kota to najczęściej powikłania po innych chorobach (np. kociej białaczki). Padaczka, porażenia mózgu, zapalenia opon mózgowych, niedowład kończyn – powody ich występowania mogą być różne. Mogą być spowodowane wadą genetyczną, przebytą chorobą (np. ostra robaczyca), ale także w wyniku urazów mechanicznych – czy to w wyniku pogryzienia przez inne zwierzę, czy przez człowieka. Jednak takie koty dalej mogą żyć, jeżeli zapewni się im odpowiednią opiekę. A jak to jest z chorobami zakaźnymi? Nie każda jest śmiertelna, ale są cztery, które są zakaźne, a jednocześnie nieuleczalne. Te choroby u kota to FeLV, FIP i FIV oraz wścieklizna. Choroby kotów Choroby śmiertelne Objawy choroby u kota Diagnoza, leczenie Białaczka kotów (FeLV) Częste biegunki. Utrata apetytu, spadek wagi. Nieustępująca gorączka. Zapalenie dziąseł. Choroby skóry. Zapalenie dolnych dróg moczowych. Objawy neurologiczne. Apatia. Koty mogą być bezobjawowymi nosicielami tej choroby. Wirusowa białaczka kotów wywołuje proces nowotworowy. Może też prowadzić do zaburzenia krzepliwości krwi lub układu rozrodczego, zapalenia nerek lub stawów, a także chorób układu nerwowego. Leczenie ma na celu poprawę samopoczucia koty – trzeba szybko reagować na infekcje. Stosuje się leki wspomagające, leki łagodzące objawy infekcji (przeciwwymiotne, przeciwbólowe), leki wspomagające odporność. Taki kot przeważnie żyje jeszcze 2-3 lata. Zakaźne zapalenie otrzewnej kotów (FIP) Nawracająca gorączka. Spadek apetytu, chudnięcie, słabnięcie. Matowa sierść. Bladość błon śluzowych. Jest to choroba wyniszczająca koty, wywoływana przez zmutowanego koronawirusa (FeCV). Po zdiagnozowaniu choroby stosuje się próby leczenie farmakologicznego i upuszczanie płynu z jam ciała – co przynosi tylko chwilową ulgę. Rokowania przeżycia kota to kilka tygodniu do kilku miesięcy. Jak uchronić? Niestety, jak dotąd nie wynaleziono skutecznej szczepionki na FIP. Można jedynie ograniczyć możliwość zarażenia. Wirus nabytego niedoboru immunologicznego (FIV) Wtórne infekcje. Anemia. Podwyższona temperatura. Powiększone węzły chłonne. Ospałość. Problemy z jedzeniem (z zębami i dziąsłami). Spadek wagi. Wymioty. Biegunka. Infekcje dróg oddechowych. Faza ostatnia choroby to niewydolność nerek, wątroby lub serca, wycieńczenie organizmu. Jest to kocia odmiana ludzkiego HIV. Jest nieuleczalna, ale można leczyć jej powikłania (infekcje) spowodowane brakiem odporności. Należy się jednak wystrzegać sterydów (przyśpieszają rozwój). Średnia życia takiego kota to od 2 do 5 lat. Podobnie jak inne, ta kocia choroba również wymaga stałych wizyty u weterynarza, ale też więcej szczepień oraz dobrej diety i suplementów wzmacniających układ immunologiczny. Wścieklizna Zwiększona agresja lub uległość. Problemy z przełykaniem. Zapalenia mózgu, zaburzenia neurologiczne. Uporczywe miauczenie. Kąsanie innych zwierząt. Nienaturalny lęk. Wysoce zaraźliwa choroba, która jest również niebezpieczna dla ludzi. Zwierzę umiera do tygodnia od wystąpienia pierwszych objawów. Czy u kotów domowych istnieje mniejsze ryzyko zachorowania na FIP, FIV i FeLV? Te choroby kotów są bardziej popularne u kotów wychodzących. Wirus FIV i FeLV przenosi się przez płyny ustrojowe – głównie przez ślinę i ranę po ugryzieniu. Podobnie wścieklizna. Koty na dworze częściej walczą o dominację, zwłaszcza kocury, dlatego to wśród nich jest największe ryzyko zachorowania. FIP najczęściej przytrafia się u małych kotów, które zostają zarażone wirusem przez bezpośrednio kontakt z chorą matką – do zakażenia dochodzi przez drogę oddechową albo pokarmową. Kocie choroby, czyli na co zwracać uwagę? Objawy choroby u kota Istnieje szereg innych chorób, na które może zachorować kot. Każdy organizm jest inny. Niektóre koty będą bardziej odporne, inne mniej. Będą takie, które mięso kurczaka będzie uczulać, ale są przecież koty, które nie mają alergii pokarmowych. Jak jednak dostrzec, że coś jest nie tak? Chory kot wcale nie musi pokazywać po sobie, że coś mu dolega. Wręcz przez bardzo długi czas może nie dawać żadnych sygnałów, a potem jest już za późno na ratunek, bo choroba za bardzo się rozprzestrzeniła. Dlatego ważne jest, aby obserwować swojego pupila i chodzić z nim na regularne wizyty do weterynarza. Badanie krwi nie jest drogie, a właściciel może się upewnić, czy z jego zwierzątkiem jest wszystko w porządku. Choroby kotów oraz wskazówki, jak rozpoznawać popularne choroby u kotów Na co zwracać uwagę? Biegunka, wymioty, gorączka – takie objawy powinny zaalarmować właściciela kota. Owszem, jeżeli w wymiotach znajdują się wyłącznie zbite kulki sierści, nie musi to oznaczać, że kot jest chory. Jednak, jeśli kot zwymiotuje raz, drugi i trzeci, a będzie to miało miejsce po każdym posiłku, to znak, że coś się dzieje. Im szybciej kot zostanie przebadany, tym lepiej. Chory kot – jak ustrzec przed chorobą? Choroby u kota mogą być na podłożu genetycznym, na co właściciel nie ma wpływu. Jeżeli znalazł kota chorego na białaczkę, również nic z tym nie zrobi. Może jednak ustrzec go przed innymi schorzeniami. Jak? Przede wszystkim nie wolno dopuszczać chorych kotów do tych zdrowych. O zarażenie się nie jest trudno. U małych kotów, zwłaszcza tych pomiędzy 6 tygodniem a 4 miesiącem życia, jest szczególne ryzyko zarażenia się, ponieważ znika odporność bierna przekazana kociakom przez matkę. Również starsze osobniki mają obniżoną odporność i łatwiej mogą się zarazić. Kastracja kota eliminuję możliwość zachorowania kota na nowotwór – u kotek macicy, u kocura jąder. Zabieg ten polega nie tylko na permanentnym pozbawieniu kota możliwości rozmnażania się, ale również zapobiega przed poważnymi chorobami. Choć kastracja kota musi być wykonana pod narkozą, na ogół nie jest to zabieg ryzykowny. Uprzednio trzeba kotka zbadać, aby potwierdzić, że nie ma problemów z sercem ani innych dolegliwości. Komplikacje i zgony w trakcie zabiegu zdarzają się rzadko. Nie tylko wirusowe choroby są śmiertelne, ponieważ cukrzyca czy niewydolność nerek również. Wszystko zależy od organizmu kota, stadium zdiagnozowanej choroby i późniejszego leczenia. Dlatego najważniejsze są regularne wizyty u weterynarza w celu przebadania krwi, kału i moczu pupila, a także ogólnego stanu uzębienia i futra. W badaniach wyjdzie, czy kot jest nosicielem pasożytów, czy ma cukrzyce lub chory pęcherz. W razie niejasności lekarz zleci kolejne badania. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 97,1% czytelników artykuł okazał się być pomocny Czym jest ropiejące oko u kota? Ropiejące oko u kota to stan, w którym oczy zaczynają produkować nadmiar łez. Może to być spowodowane alergiami, infekcjami lub innymi problemami zdrowotnymi. W każdym przypadku, jeśli Twój kot ma ropiejące oko, powinieneś skonsultować się z weterynarzem w celu postawienia diagnozy i ustalenia odpowiedniego leczenia. Jeśli Twoje kocie oko
Agata KufelTen tekst przeczytasz w 2 minutyGdy kot „płacze”, nie wystarczy go przytulić – łzawiące oczy mogą być objawem shutterstockZauważyłeś, że twojemu kotu łzawią oczy? Uważaj – to wcale nie jest oznaka wzruszenia. Gdy w kocich oczach zbierają się łzy, to przeważnie znak, że coś mu dolega. Sprawdź, co może być kotu łzawią oczy? Wbrew temu, co sądzą niektórzy ludzie, koty nie płaczą w taki sposób jak my – łzy w ich oczach nie są wyrazem wzruszenia czy smutku. Mogą za to świadczyć o problemach zdrowotnych, więc z pewnością nie należy ich lekceważyć. U zdrowego kota łzy nawilżające powierzchnię oka, w naturalny sposób spływają do nosa. Gdy kocie oczy stają się wyraźnie mokre, należy podejrzewać, że została zachwiana równowaga w układzie i doszło do zablokowania drogi odpływu łez. Przyczyną może być infekcja, obrzęk, a w przypadku niektórych ras – także specyficzna budowa głowy kota. Tendencja do zwiększonego łzawienia często występuje u persów i kotów egzotycznych ze względu na ich spłaszczony kształt pyszczka. Z drugiej strony mokre oczy mogą być spowodowane nadmierną produkcją łez, która została pobudzona np. przez jakiś czynnik drażniący. Koci „płacz” może świadczyć o alergii, zaprószeniu oka (lub oczu), albo podrażnieniu np. włosem lub paprochem, który utknął pod powieką. Łzawienie jest też objawem towarzyszącym przy niektórych infekcjach. Jeśli twój kot nie ma wrodzonej skłonności do mokrych oczu, nagłe pojawienie się wyciekających łez powinno cię skłonić do jak najszybszej wizyty u weterynarza. Twoją czujność powinny też wzbudzić takie symptomy, jak tarcie oczu łapką, zaczerwienienie oczu, czy wydzielina w kącikach. Jak leczyć mokre oczy? Wszystko zależy od przyczyny dla której naszemu kotu łzawią oczy. Jeśli łzy pojawiły się wskutek utknięcia ciała obcego, specjalista usunie drażniący czynnik. Gdy zostanie zdiagnozowana choroba, np. infekcja górnych dróg oddechowych, konieczne będzie podawanie leków – w niektórych przypadkach również kropli bądź maści do oczu (w zależności od tego, co przepisze weterynarz). Zakraplając kocie oczy, trzeba zwracać uwagę, by końcówka zakraplacza nie miała kontaktu z powierzchnią oka. Warto też każdorazowo nagrodzić pupila po udanym podaniu leku, by nie miał negatywnych skojarzeń. Zapewnij też choremu kotu spokój, by mógł jak najszybciej wrócić do się tym artykułem:

Ostra niewydolność nerek u kota. ARF ( acute renal failure ), czyli ostra niewydolność nerek jest chorobą, która występuje u kotów stosunkowo rzadko, a jej główne przyczyny to toksyczne bądź infekcyjne uszkodzenie nerek. Koty z takim rodzajem niewydolności nerek są zwykle apatyczne, nie chcą jeść i/lub wymiotują.

Regularne badania i wizyty u weterynarzy są obowiązkiem każdego kociego opiekuna. Czy w profilaktykę zdrowotną kotów wchodzi również ich odrobaczanie? Na jakie pasożyty narażone są koty? Czy możemy je przed tym uchronić? Robaki u kota, czyli pasożyty wewnętrzne, mogą zaatakować organizm zarówno kotów wychodzących jak i niewychodzących. Te bywające na dworze obarczone są jednak znacznie większym ryzykiem. Posiadają one też niższą odporność, co dodatkowo pogłębia inwazję pasożytów. Pasożyty u kotów Robaki to nic innego jak pasożyty wewnętrzne występujące u zwierząt. Koty zazwyczaj są żywicielami pośrednimi pasożytów, które wyniszczają ich organizm i powodują wiele chorób. Wśród kotów domowych najczęstszymi pasożytami są glisty kocie (Toxocara cati), powodujące toksokarozę. Są to nicienie bytujące w jelicie cienkim kota. Dorosłe osobniki mają postać cienkiej, białej nici, wrzecionowato zakończonej. W późnym etapie zakażenia lub przy bardzo silnym ataku, kot wymiotuje lub oddaje kał z glistami, czasami osiągającymi po 10 cm, zawiniętych. Jest to pasożyt bardzo wyniszczający koci organizm. Tasiemce to kolejne pasożyty wewnętrzne bytujące w układzie pokarmowym kota. Do zarażenia dochodzi najczęściej poprzez zjedzenie żywiciela pośredniego, np. myszy, gady, płazy. Pchły oraz wszy również stanowią drogę pośrednią do zakażenia się tasiemcem. Tasiemiec składa się z członów, które kot wydala z kałem. Na sierści wokół odbytu i w okolicach krocza można zauważyć białe, milimetrowe elementy. Chudnięcie i apatia to ewidentne objawy tego pasożyta. Dodatkowo kot może posiadać tęgoryjce lub lamblie, jednak w Polsce są one stosunkowo rzadziej spotykane. Objawy robaków u kota Najczęstszym objawem zarobaczenia kota są widoczne trzecie powieki. Trzecia powieka u kota to pozostałość ewolucyjna, która nasuwa się samoistnie podczas snu czy mrugania. U zdrowego kota nie powinna być ona widoczna podczas otwartych oczu. Jest to pierwszy sygnał do przeprowadzania badań u lekarza weterynarii. Kolejnymi objawami, które wskazują na pasożyty u kota są: wymioty biegunki, luźniejsze lub częstsze oddawanie kału zmiana wyglądu kału, np. obecność śluzu krztuszenie się ślinienie osowiałość i zmiana zachowania ból brzucha pozycja bólowa częste lizanie okolic odbytu zmiana apetytu zmiana masy ciała szybsze męczenie się Pamiętajmy, że te objawy nie muszą występować u każdego kota i mogą się różnić w zależności od pasożyta. Już pojawienie się jednego objawu powinno zaniepokoić opiekuna. W przypadku pasożytów gnieżdżących się w płucach czy przechodzących przez układ oddechowy najczęstszym objawem jest kaszel, duszności i próby odkrztuszenia lub zwymiotowania. Badania kału w kierunku pasożytów płucnych przeprowadza się inną metodą, a na ich wyniki czeka się odrobinę dłużej. W późniejszych etapach zarobaczenia organizmu kota występuje już wydalanie robaków w wymiotach czy kale. Przyczyny zarobaczenia organizmu – robaki u kotów Na zakażenie najbardziej narażone są koty wychodzące samopas. Tutaj właściwie na każdym kroku czyha na nie niebezpieczeństwo pasożytów. Przy kocie wychodzącym samopas nie ma się żadnej kontroli, nie wiemy co zje, ani co i gdzie robi. Robaki może złapać podczas picia deszczówki, podczas kontaktów fizycznych z innymi kotami, zjadając popsute mięso oraz inne produkty ze śmietnika, wąchając kał, tarzając się w zanieczyszczonej ziemi, a przede wszystkim zjadając myszy, inne gryzonie, płazy, owady i ptaki. Właściwie wszystkie dzikie zwierzęta są żywicielami pośrednimi lub ostatecznymi pasożytów. Koty wychodzące na smyczy na pewno nie upoluje przy nas żadnego zwierzęcia, ale może złapać robaki poprzez kontakt z zakażoną wodą lub ziemią. Jednak nawet koty przebywające głównie w domu, tzw. koty niewychodzące, mogą mieć kontakt z pasożytami zewnętrznymi i wewnętrznymi. Najczęściej jest to związane z zanieczyszczonym jajami obuwiem opiekunów, obecnością pcheł, kontaktem z innymi zwierzętami wychodzącymi, zjedzeniem owadów czy robaczków, a także zjedzeniem produktów z różnymi stadiami rozwoju pasożytów. Głaskanie kotów nieumytymi rękoma prosto po przyjściu z dworu to również prosta droga do zakażenia pupila. Preparaty odrobaczające dla kotów Jak odrobaczyć kota? Istnieje kilka możliwości odrobaczania kotów. Są to tabletki, żele lub pasty odrobaczające i stale rosnące na popularności krople aplikowane na kark, tzw. spot-on. Tabletki odrobaczające dla kotów Podanie kotu tabletek na robaki wydaje się najcięższą metodą, ze względu na awersję kotów do wymuszonego połykania. Producenci oferują nawet specjalne podajniki do aplikowania tabletek, jednak nawet one nie dają gwarancji, że kot tabletkę połknie. Mruczki są mistrzami w przetrzymywaniu tabletek i czasami wyplują ją nawet po godzinie od teoretycznego podania. Tabletki na odrobaczanie może podać lekarz weterynarii. Pasty i żele odrobaczające Pasty odrobaczające są dosmaczane, więc większość kotów chętnie je zlizuje lub zje karmę z ich dodatkiem. Mogą one jednak obciążać żołądek kota, dlatego nie poleca się ich podawania kotom wrażliwym. Krople spot-on na pasożyty Preparat na odrobaczenie w formie spot-on jest najwygodniejszą z metod. Dopasowany do masy ciała kota oraz jego wieku pozwala na pozbycie się pasożytów bez niepotrzebnego, dodatkowego stresu dla kotów. Krople aplikuje się na kark, mniej więcej między łopatkami kota, tak aby nie mógł on do nich dosięgnąć językiem i tym samym je zlizać. Po podaniu kropli kot nie powinien mieć kontaktu z wodą, aby spot-on mógł się wchłonąć i zadziałać. Spot-on nie dociera bezpośrednio do żołądka czy innych części układu pokarmowego kota, nie drażni błon śluzowych i jest najdelikatniejszą z form, a tak samo skuteczną. Polecane są dla kotów wrażliwych. Bardzo ważne jest podawanie preparatów dopasowanych do gatunku, kot nie może dostać leków przeznaczonych dla psów. Złe dobranie leku na pasożyty może zabić zwierzę! Preparaty dla kota mają inny skład i substancję czynną, aniżeli te dla psów. Jeżeli w domu przebywa więcej zwierząt to należy odrobaczyć wszystkie w tym samym czasie, inaczej wykonywany zabieg nie będzie miał sensu. Pamiętajmy, że lek na pasożyty powinien być dopasowany do masy ciała kota, a jego podanie skonsultowane z lekarzem weterynarii. Jak często odrobaczać kota? Pytanie co ile odrobaczać koty spędza sen z powiek niejednemu opiekunowi. Zdania na ten temat są podzielone. W każdym przypadku zaleca się jednak wcześniejsze badanie kału zwierzęcia, ponieważ nie każdy preparat odrobaczający zadziała na wszystkie kocie pasożyty. Po otrzymaniu wyników lekarz weterynarii doradzi jak powinno przebiegać leczenie i ustali najlepszy lek na pasożyty dla kotów. Standardowo przyjmuje się, że koty wychodzące powinny mieć badany kał co około 3-4 miesiące, jeżeli są łowne to nawet częściej. Koty wychodzące właściwie zawsze co parę miesięcy cierpią na choroby pasożytnicze. I tutaj zapobiec można tylko stosując regularnie preparaty odrobaczające. W przypadku kotów niewychodzących nie ma konieczności tak częstych badań kału i odrobaczania. Zazwyczaj badania w kierunku pasożytów przeprowadza się co pół roku, do 8 miesięcy. Jeżeli w badaniach wyjdą robaki, można wprowadzić preparaty odrobaczające, jednak zazwyczaj nie jest to częściej niż raz na półtora roku. Kocięta można odrobaczać w wieku około 3-4 tygodni. Później powtórnie po 2 tygodniach. Należy pamiętać, że kot powinien być odrobaczony do tygodnia przed szczepieniem. Karolina Łuszczyk Trzecia powieka oraz inne objawy znikną po skutecznym odrobaczeniu. Za sprawą badaniu kału można od razu dobrać odpowiednie tabletki, co przyspiesza pokonanie pasożytów. Po wyleczeniu zwierzęcia objawy powinny powoli zacząć znikać. Również wysunięta trzecia powieka u kota przestanie być w końcu widoczna.
Wzrok u kotów jest jego najważniejszym zmysłem, dlatego jego utrata jest bardzo trudna do zaakceptowania przez niego. Jeśli zauważamy jakieś małe zmiany nas niepokojące to natychmiast powinniśmy się udać z naszym pupilem do lekarza weterynarza, oczywiście najlepiej do specjalisty, czyli do weterynarza okulisty, ale niestety niezbyt dużo jest takich właśnie specjalistów to wystarczy do jakiegokolwiek dostępnego weterynarza. Zdrowy kot ma piękne, błyszczące oczy, pełne wyrazu, a jego źrenice są jednakowej wielkości. Kot domowy, który mało wychodzi na zewnątrz z lekkim ubytkiem wzroku czy nawet z całkowitą jego utratą poradzi sobie dosyć dobrze. Powinno się tylko dobrze zabezpieczyć pomieszczenie, w którym przebywa, nie wolno stawiać na podłodze nowych, nieznanych dla kota przedmiotów na przykład toreb lub butów. Kot potrafi szybko nauczyć się rozkładu swojego pomieszczenia i będzie sobie dobrze w nim radził. Oczywiście trzeba zrobić wszystko, aby mógł on się cieszyć tym bardzo ważnym dla siebie zmysłem jak najdłużej jak to tylko możliwe. Jeśli oczywiście pomimo naszych starań nie uda się to nam to musimy zrobić wszystko, aby jak najbardziej ułatwić życie kotu w takich warunkach. Gdy zauważymy w oku kota luźne ciało obce powinniśmy natychmiast przemyć jego oko ciepła wodą, a następnie udać się z nim do lekarza. Często jest tak, że nawet mały okruszek może porysować i uszkodzić rogówkę. Może to być bardzo groźne, jeżeli pozostawimy to bez naszej interwencji. Powieki u kota pełnią bardzo ważną rolę, ponieważ chronią jego gałkę oczną przed wszelkimi urazami, jak również oczyszczają ją z niewielkich zanieczyszczeń oraz rozprowadzają łzy. Niestety zagraża im wiele czynników między innymi: wrodzone wady, infekcje, urazy, grzyby chorobotwórcze, nowotwory oraz świerzbowce. W każdym takim przypadku fachowej pomocy może udzielić tylko lekarz. Nie wolno takich schorzeń leczyć na własną rękę, gdyż takie zachowanie może tylko przynieść więcej problemów. Gdy dojdzie nawet do lekkiego skaleczenia po kilku godzinach z takiej małej ranki może się wytworzyć bardzo poważny stan zapalny. Kot sam pogarsza swój stan pocierając łapą takie wrażliwe miejsce. Bardzo często się zdarza, że w takich przypadkach zakładany jest specjalny kołnierz, aby powieka mogła się spokojnie zagoić. Skaleczenie powieki niesie ze sobą jeszcze jedno poważne niebezpieczeństwo. W momencie, gdy powstanie blizna może dojść do tego, że powieka zostanie „podciągnięta” i wtedy nie będzie umiał do końca jej zamknąć. To grozi przesuszeniem się gałki ocznej, a w najgorszym przypadku nawet może doprowadzić do utraty wzroku. Czasami u kotów zdarza się też nieprawidłowa budowa powiek np. mogą podwijać się do środka, czym podrażniają gałkę oczną sierścią, a także mogą być wywinięte na zewnątrz. W pierwszym przypadku mogą występować dosyć częste dolegliwości takie jak: zaczerwienienie, ból oka, podrażnienie oka oraz stan zapalny. W takim przypadku, aby ulżyć kotu stosuje się przeważnie prosty zabieg chirurgiczny. Podczas, gdy kot ma wywiniętą powiekę na zewnątrz raczej nie jest to zbyt uciążliwe, ale zdarzają się stany zapalne. Tu również stosuje się leczenie chirurgiczne. Przeważnie w obu tych przypadkach to leczenie całkowicie rozwiązuje problem. Dolegliwością, na którą dosyć często zapadają koty jest zapalenie spojówek. Objawia się ona przeważnie swędzeniem, opuchlizną, zaczerwienieniem spojówek oraz wyciekiem z oczu. Kot w takim przypadku mruży oczy, ponieważ świecące światło go drażni i sprawia mu ból. Jeśli wypływająca z oka wydzielina jest mętna to znak, że już nastąpiła infekcja bakteryjna i w takim przypadku powinno zostać zastosowane leczenie antybiotykami. Inne czynniki, które przyczyniają się do występowania tej choroby są: grzyby chorobotwórcze, wirusy, alergie i wszelkie podrażnienia spowodowane kurzem czy dymem papierosowym, a także ciała obce i różnego rodzaju skaleczenia. Do częstych chorób oczu występujących u kotów należy także choroba narządu łzowego. Wśród wielu perskich kotówmożna zauważyć duży wypływ łez, który pozostawia brunatny ślad idący od kącika oka. Przyczyną występowania tego defektu jest dziwna ambicja właścicieli kotów perskich, którzy tworzą koty o coraz krótszych pyskach, w ten sposób skracają i tak już zbyt krótki przewód nosowo – łzowy. To niestety uniemożliwia kotom prawidłowy odpływa łez i przelewają się one przez dolną powiekę, spływając po pyszczku zostawiają charakterystyczny ślad. Jeśli przewód nosowo – łzowy jest tylko lekko zatkany np. przez stan zapalny to ulgę może przynieść przepłukanie jego, taki zabieg wykonywany jest pod narkozą. W przypadku całkowitej niedrożności tego przewodu to jedyną możliwą metodą pomocy jest w tym momencie przebicie się przez przeszkodę specjalną sondą. Często się zdarza, że ten bardzo nieprzyjemny zabieg musi być powtarzany wiele razy. Czasami takie nadmierne łzawienie może być spowodowane jakąś infekcją np. gronkowcem czy paciorkowcem. Jeśli zauważymy, że wydzielina z oka kota jest mętna lub ma bardzo nieprzyjemny zapach to musimy szybko udać się do weterynarza, gdzie zostanie wykonany wymaz. Koty posiadają trzecią powiekę tak zwaną migotkęjest ona częścią spojówki. Umieszczona jest w wewnętrznym kąciku oka, rozciąga się pionowo od górnej do dolnej powieki. Jest zbudowana z chrzęstnej tkanki pokrytej błoną śluzową. Przeważnie tej trzeciej powieki nie widać, ale w przypadku choroby może nawet zasłonić cale oko. Jej wypadnięcie może być spowodowane jakąś infekcją, ale najczęstszą przyczyną jest choroba ogólnoustrojowa między innymi: mocne osłabienie organizmu, choroba zakaźna, zaburzenia nerwowe lub zaawansowana robaczyca. Nie wolno pod żadnym pozorem lekceważyć objawów tej choroby. Jaskra to choroba, która wywoływana jest przez podwyższone ciśnienie wewnątrz gałki ocznej. Nieleczona już w ciągu kilku godzin od pojawienia się pierwszych objawów może doprowadzić do całkowitego utraty wzroku. Płyny uciskające na nerw wzrokowy powodują ogromne cierpienie kota. Oko jest mocno zaczerwienione, a oczna gałka napięta. Źrenica może być również mocno rozszerzona i w ogóle nie reaguje na światło. Przy zauważeniu jakichkolwiek objawów wskazujących, że kot może mieć jaskrę konieczne jest natychmiastowe skontaktowanie się z weterynarzem, który poda specjalne krople obniżające ciśnienie wewnątrz gałkowe. Zaćma inaczej katarakta to choroba, której charakterystycznym objawem jest postępujące zmętnienie soczewki. W zależności od stopnia zaawansowania tej choroby może spowodować mniejsze lub większe upośledzenie wzroku. Wyróżniamy trzy główne przyczyny powstawania zaćmy: cukrzyca, starość oraz urazy oczu. W przypadku zaćmy związanej z wiekiem zwierzęcia to zmiany następują wolno i stopniowo. Jeżeli mamy do czynienia z zaćmą spowodowaną cukrzycą to proces jej rozwoju jest bardzo szybki. Tylko leczenie chirurgiczne może pomóc w tej chorobie, ale wykonuje się takie zabiegi dosyć rzadko ze względu na trudność ich wykonania. Jeśli zauważymy, że soczewka mętnieje tylko w jednym oku trzeba stale obserwować drugie, ponieważ ta choroba ma skłonność do przenoszenia się na sąsiednie oko. Koci katar jest chorobą wirusową, która na samym początku atakuje właśnie oczy. Pierwszymi jej objawami przede wszystkim jest łzawienie oraz nadwrażliwość na światło. Później wdają się powikłania, oczy robią się opuchnięte, a wydzielina robi się mętna. Ta choroba może zaatakować również drogi oddechowe i jamę ustną. Ten wirus może doprowadzić do całkowitego uszkodzenia oka. Spora ilość kotów niestety przypłaciło przechorowanie oraz niewłaściwe leczenie kociego kataru całkowitą utratą wzroku. Postępujące zwyrodnienie siatkówki to dziedziczna choroba. Najczęściej występuje u kotów abisyńskich oraz perskich. Wśród kotów perskich pierwsze objawy tej choroby pojawiają się w wieku dwóch lub trzech miesięcy. Zauważalne są wtedy zaburzenia widzenia, bardzo rzadko, ale jednak czasem dochodzi do całkowitej utraty wzroku, a zwierzęta, które przebywają w domu doskonale sobie umieją poradzić z tym nieprzyjemnym defektem. U kotów abisyńskich ten przypadek jest trochę bardziej skomplikowany. Pierwsze objawy pojawiają się u nich dopiero po ukończeniu szóstego roku życia, a schorzenie to bardzo szybko prowadzi do całkowitej utraty wzroku. W obydwu przypadkach nie ma skutecznej metody leczenia tej choroby.
Oczy mogą uciekać do wewnętrznego lub do zewnętrznego kąta. Warto wiedzieć, że zez może dotyczyć tylko jednego oka, niekoniecznie dwóch. Wyróżniamy więc zez zbieżny i rozbieżny. U szczeniaka zez może być chwilowy, związany z procesem dojrzewania mięśni odpowiedzialnych za poruszanie gałką oczną.
Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 23:22 Dokładnie! Przemyć oczy jakimś rumiankiem itp. A jak nie to iść do weterynerza agusia80 odpowiedział(a) o 23:22 przemyć rumiankiem-ja tak robię swoim kotom jak mają zaropiałe oczka. pomaga! Raczej szmatki nie powinno sie uzywać bo mozna podrażnic oczy.! Ja przemywam wacikiem i wodą.;) ` przemywaj mu oczka wodą ` raz na dzień możesz też użyć kropelek do oczu Możesz zmoczyć szmatkę letnią wodą i delikatnie mu je przemyć. blocked odpowiedział(a) o 23:22 bierzesz wyciśnięty z wody wacik i przecierasz oczy. ja swojemu kotu codziennie czyszczę " śpiochy". VeruSs odpowiedział(a) o 14:55 Przemywaj rumiankiem 4 razy dziennie. To jest pewnie koci katar, który bardzo szybko przenosi się na inne koty ale nie na ludzi. Jak kot zacznie kichać to idz do weterynarza. To jest bardzo prosta choroba, ale nieleczona może stać się tragedią. Najgorsze co człowiek może zrobic w takiej sytuacji to przemyc kotu oczy rumiankiem. Rumianek jest dobrym rozwiązaniem dla ludzi lecz kotu szkodzi. Sama się o tym przekonałam kiedy zastosowałam tą metode na moim kocie. Zamiast mu pomóc tylko pogorszyłam sytuacje. Najlepiej zapytac się o porade weterynarza. blocked odpowiedział(a) o 23:23 Odwiedź weterynarza, lepiej dmuchać na zimne. idź z nim do weterynarza będzie wiedział blocked odpowiedział(a) o 23:22 Tez mam kotka .. i mu wycierałam rope chusteczką .. ale miał jak był mały ,teraz juz nie ma . Przemyj mu swietlikiem lub woda fizjologiczna ;) UWAGA to może być koci katar. zapalenie spojówek to jeden z objawów. odź to weterynarza, bo to groźna choroba... obmyj mu ty tez masz czasem pewnie np jak wstajesz Valkiria odpowiedział(a) o 02:20 jezeli masz malego kotka, jest to calkiem naturane. polecam przemywanei oczu torebkami herbaty z rumianku, dostepnej w aptece, to naprawde najtanszy sposob i dziala na wszystkie moje zwirzeta. jezeli jednak objawy utrzymuja sie dluzej, polecam zglosic sie jewdnak do weterynarza. blocked odpowiedział(a) o 08:09 moj koteczek ma podobnie ale to bardziej przypomina śpiochy niż ropę moze twoj kotek tez ma takie dziwne śpiochy? Aniś odpowiedział(a) o 15:47 blocked odpowiedział(a) o 15:22 Trzeba przemyć , ale też od czasu do czasu trzeba przemywać bo jak nie dba się o czy kota i psa to tak zarobieją , że trzeba będzie iść do weterynarza :) kindon odpowiedział(a) o 19:29 No cóż ropiejące oczy u kotka to norma bynajmniej u kotków które miała do tej pory a uwierzcie miałam ich już w swoim życiu sporo. Kiedyś nic z tym za bardzo nie robiłam samo im przechodziło ale odkąd mam miesięczne kociaki w domu to na początek przemywałam je normalną herbatą, potem ciepłą wodą i to dwóm pomogło jeszcze tylko jeden ma zaropiałe oczko wiec dziś kupiłam ziele świetlika z Herbapolu i już ma za sobą pierwszy kompres. Mam nadzieje ze to pomoże Najlepsza na takie rzeczy jest Sól fizjologiczna w kropelkach do oczu Dostajesz 5 butelek za około 1,50 w aptece. Stosuje się to co godzine Po jednej kropelce do oczka poprawe widac już na drugi dzien !Bużka UWAGA jesli nie bedziecie czyścić oczu kotom z ropy mogą im te oczka ZGNIĆ! Marek120 odpowiedział(a) o 16:56 YAFUD odpowiedział(a) o 23:22 Przemyj mu je wodą , a jak nie zadziała kup takie specjalne krople. blocked odpowiedział(a) o 20:09 Uważasz, że ktoś się myli? lub Te koty mają trójkątną głowę z okrągłymi, szeroko rozstawionymi oczami, które zawsze wydają się cię obserwować — z wyjątkiem sytuacji, gdy trwa drzemka kota. Najbardziej interesujące w oczach tej rasy kotów jest to, że wszystkie kocięta rodzą się z żółtymi oczami. Mój amstaff pogryzł mojego ok. 3-mc kota. Kot miał obrażenia wew. Powietrze z płuc wydostawało się pod skórę oraz miał coś z tętnica. Po tygodniu jak byłam na kontroli wszystko wyglądało bardzo dobrze wręcz mówił że to cud że kotek przeżył. Ale zauważyłam u niego że jego oczy wyglądają jak zamglone. I w jednym oku pojawiła się dodatkowo biała plamka. Weterynarz powiedział że to nie jest Trzecia powieka i dała mi kropelki do oczu. Stosuje je zarazie 3 dni. Jak państwo sądzą co to może być jak nie Trzecia powieka. Dodam że kot widzi, reakcja na światło w jednym oku była normalna w drugim wolniejsza. Dziękuje pozdrawiam Mogło dojść do uszkodzenia rogówki lub głębszych zmian w oku na skutek odniesionych obrażeń. Najlepiej by kota obejrzał zwierzęcy okulista. Duże, błyszczące i bardzo uważne – oczy kota są bardzo charakterystyczne. Wszelkie pogorszenie ich kondycji od razu zwraca uwagę i budzi niepokój opiekunów. Najczęstszym problemem jest ropny wypływ z worków spojówkowych. Pomimo dużej dbałości o czystość, koty nie zawsze są w stanie usunąć nadmiar wydzieliny.
Kocie oczy – co może im dolegać? O chorobach kocich oczu rozmawiamy z lek. wet. Oliwią Łobaczewską, specjalistką w dziedzinie okulistyki. Jak widzą koty? Ich narząd wzroku jest słabiej rozwinięty niż węchu czy słuchu (choć widzą lepiej niż psy). Ponieważ koty polują głównie nocą, ważniejsze jest dla nich dobre widzenie w półmroku niż rozróżnianie barw. Dlatego w porównaniu do nas widzą o wiele więcej odcieni szarości, ale mniej kolorów. Czy koty mogą cierpieć na wady wzroku? Oczywiście – i to zarówno wrodzone, jak i nabyte. U niektórych ras występują one częściej niż u pozostałych – np. u kotów syjamskich wadą wrodzoną może być zez (u syjamów albinosów jest to wada genetyczna). Nie musi on jednak zaburzać im prawidłowości widzenia. Podobnie jest z oczopląsem, który przeważnie pojawia się w u kotów tej rasy. Jest to wada widoczna dla właściciela, ale zazwyczaj kotu nie przeszkadza, chyba że powstanie jako wynik braku koordynacji pracy pomiędzy siatkówką a mózgiem – wówczas może się wiązać nawet ze ślepotą. Podobne skutki może mieć małoocze, czyli zmniejszenie gałki ocznej. Postępujące zwyrodnienie siatkówki jest wadą dziedziczną kotów perskich i abisyńskich. Co ciekawe, o ile w przypadku kotów abisyńskich może wiązać się z utratą wzroku w stosunkowo krótkim czasie, o tyle u persów rzadko kończy się to tak są najczęstsze dolegliwości okulistyczne kotów? Zapalenia spojówek – spowodowane infekcją wirusową bądź też bakteryjną – głównie kocim herpeswirusem, kocim kaliciwirusem, chlamydią, mikoplazmą. Chorują najczęściej koty młode, bezdomne, o ogólnie słabej odporności, ale czasami również te hodowlane. Z kocim herpeswirusem jest jak z wirusem opryszczki u ludzi: raz złapany pozostaje w organizmie i uaktywnia się w stanach obniżonej odporności. Przypuszcza się, że aż 80 proc. kotów jest nosicielami herpeswirusa; szczególnie dużo ich jest w większych miastach. Wirus ten najczęściej atakuje spojówki wywołując wspomniane herpeswirusowe zapalenie spojówek, objawiające się wyciekiem z oczu, często w brunatnym kolorze. Taki zwierzak wymaga codziennej pielęgnacji okolic oczu. Kot o jasnym umaszczeniu może mieć trwałe przebarwienie w miejscach wypływu wydzieliny. Dopóki infekcja dotyczy tylko spojówek, problem jest stosunkowo niewielki. Gorzej, gdy wniknie w rogówkę przyczyniając się do jej wrzodziejącego zapalenia, a w skrajnych przypadkach do perforacji (zdarza się to najczęściej u bezdomnych kociąt). Bywa również, że tworzą się zrosty powieki ze spojówką gałkową, które w pewnym stopniu zaburzają widzenie. Zmiany chorobowe mogą się rozwijać w sposób mało zauważalny dla właściciela, dlatego też koty, które w dzieciństwie przebyły koci katar (wywoływany przez herpeswirusa), powinny co pewien czas być badane przez okulistę. Bo choć nie ma możliwości pozbycia się wirusa, to można walczyć z jego konsekwencjami i chronić kota przed poważnymi problemami zdrowotnymi. Na ile skuteczne są szczepienia przeciw kociemu katarowi? Zalecam je, ale trzeba pamiętać, że nie chronią one w 100 procentach. Wirusy mają duże zdolności mutowania. Szczepienie zabezpiecza przed powikłaniami i powoduje łagodniejszy przebieg choroby, nie daje jednak gwarancji, że kot w ogóle nie zachoruje. Jak dbać o kota, by wirus go nie zaatakował? Starać się unikać sytuacji, które mogłyby spowodować silny stres (obniża odporność). Zalecam również podawanie preparatów poprawiających ogólną odporność – oczywiście po wcześniejszej konsultacji z lekarzem jakimi innymi problemami trafiają do pani gabinetu koty? Często są to uszkodzenia mechaniczne oczu. Narażone są na nie zwłaszcza nieostrożne, młode czworonogi. Kłopoty z oczami mogą powstawać również w wyniku chorób ogólnoustrojowych, np. wirusowego zapalenia otrzewnej. Czasem zdarza się zaćma, najczęściej jednooczna. Wówczas soczewka w chorym oku staje się twardsza i cięższa, nie zawsze pozostaje we właściwym położeniu. Soczewka może ulegać nadwichnięciu czy zwichnięciu np. do komory tylnej oka. Stan ten może powodować przejściowy wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego, ale raczej nie daje powikłań. Natomiast jeśli soczewka wypadnie do komory przedniej, między tęczówką a rogówką, trzeba interweniować chirurgicznie. Jaskra w postaci wrodzonej jest u kotów zjawiskiem dość rzadkim. Zdarzają się nowotwory? Niestety, tak. Często są to czerniaki wywodzące się z błony naczyniowej. Im szybciej taki nowotwór zostanie usunięty, tym lepsze rokowanie. Przed operacją należy pacjenta wysłać na badanie USG, które potwierdzi diagnozę oraz badanie rentgenowskie. Jeśli bowiem zmiany dochodzą już do kości czaszki lub pojawiły się przerzuty w płucach, rokowania są na tyle złe, że lepiej odstąpić od operacji. Takiego kota leczymy wówczas paliatywnie – uśmierzając ból i działając objawowo. Jeśli jednak przerzutów nie ma, operacja usunięcia guza z gałki ocznej może przedłużyć zwierzakowi życie. Bywają też guzy w gałce ocznej będące wynikiem przerzutów, np. przy białaczce. Jak starość wpływa na kocie oczy? Starsze koty często chorują na nadciśnienie. Szczególnie podatne są koty europejskie, zwłaszcza czarne. Nadciśnienie może się rozwinąć np. z powodu częstej choroby serca – kardiomiopatii przerostowej, albo przewlekłej niewydolności nerek. Często pierwsze objawy tych chorób widoczne są w oczach w postaci drobnych wybroczyn krwi na dnie oka. Kiedy te wylewy pojawiają się w przedniej komorze oka, właściciel jest w stanie je zauważyć. Niestety jest to już dość zaawansowany stan choroby, której następnym etapem może być odklejanie się siatkówki (nie ma możliwości jej przyklejenia u kotów). W starszym wieku może pojawiać się również zaćma – występuje jednak ona znacznie rzadziej u kotów aniżeli u psów. Jak radzą sobie koty niewidome? Dobrze, chociaż początkowy okres po utracie wzroku może być dla nich trudny. Niektóre koty bywają wówczas osowiałe, na szczęście dość szybko adaptują się do nowej sytuacji. Potrafią wręcz wyliczyć sobie odległości pomiędzy sprzętami w mieszkaniu, więc właściciele powinni unikać przemeblowań. Miałem w swojej praktyce pacjenta, który był niewidomy od urodzenia, ale właściciele dowiedzieli się o tym dopiero po przeprowadzce. W poprzednim mieszkaniu skakał po szafach, a w nowym potykał się o sprzęty. Stwierdziłam ponad wszelką wątpliwość, że ten kot nigdy nie widział…Podziel się tym artykułem: to portal tworzony przez specjalistów, ekspertów ale przede wszystkim przez miłośników zwierząt.
JdB32f.